Formda henüz bilgisi olmadan ne istediğini bilmeden keşfini açmak isteyen kişiler oldukça fazla genelde de bunlar yaşları çok genç arkadaşlar oluyor ....bunların ne istediklerini iyi düşünmeleri,anlamaları için okuduğum bir kitaptan bir metin paylaşmak istiyorum..formda ki hocalar anlatmaktan usandı belki o keşif isteyen kişiler bu metin ile düşünüp ders alırlar...Paylaşımı noktasına,virgülüne dokunmadan paylaşıyorum yararlı olması dileklerimle....



ESRAR-I KADER BİZE NEYE KAPATILMIŞ

Evliyaullah bir zata biri musallat olmuş,gider gelir:
-"Ne olur efendi,Hakk' a niyaz edin de benüm keşfim açılsın" diye yalvarırmış.
Arif-i ilahi olan zat:
-"Oğlum, o iyi bir şey değildir,dayanamazsın,Cenab-ı Hakk' ın en büyük lütfu,istikbali,olacağı bizden gizleyişidir" buyururmuş.
Fakat mutlaka keşfinin açılmasını isteyen kimse bir türlü bu zatın yakasını bırakmaz daima ısrar eder imiş.
Bir gün yine böyle yalvarınca veliyy-i agah nihayet:
-"Peka' la,Cenab-ı Hak keşfini açsın" diye dua etmiş.
Talib o gün hazret-i insanın huzurundan ayrılır ayrılmaz eşyayı başka türlü görmeye başlamış,bir aralık da evinin bahçesindeki horozla köpeğin muhavereleri kulağına çarpmış.Bağçeye dökülen ekmek kırıntıları hakkında ikisi:
"Ben yiyeceğim,sen yiyeceksin" diye kavga ediyorlarmış.Dinlemiş.
Horoz" Bu ufak tefek sofra kırıntıları benim hakkımdır.Sen sabret bu gece efendinin sevdiği inek ölecek,onun derisini alırlar leşini sana atarlar,o da sana haftalarca yeter" diyormuş.
Zorla keşfi açılan ham adam,bunu duyar duymaz: " Aman inek ölmeden para etsin" diyerek hemen pazara götürmüş ineği satmış.
Ertesi gün yine horozla köpeğin kendilerine mahsus konuşmalarına kulak kabartmış,yine horoz köpeğe bu def' a kır atın öleceğini haber vererek:
-"Benim nafakama tecavüz etme,yarın efendinin kır atı ölecek,o sana haftalarca yeter" diyormuş.
Keşfi açılan adam bunu işitir işitmez derhal kır atı da satmış.
Adam ertesi günü yine horozla köpeğin konuşmalarını dinler.
Bu defa köpek horoza:
-"Artık açlık canıma yetdi nafile konuşma.Ben de senin yiyeceğinden yiyeceğim.Kaç gündür inek ölecek,at ölecek diye beni avutdun" deyince,horoz:
-"Merak etme" demiş." Yarın sabah efendinin kendisi ölecek,cenazesinde lokma dökecekler,helva yapacaklar,yemek pişirecekler,artıklarını haftalarca yersin"
Hakikata agah olmadan,tekamül etmeden,seyrini bitirmeden,işin suretindeki perdenin aralığından bir şey görüp iki hayvanın konuşmasına agah olması ile " oldum" iddiasında bulunan zavallı,bunu duyar duymaz koşa koşa arif-i ilahinin huzuruna gelmiş, veliyy-i kamil henüz onun ağzını açmasına meydan vermeden bir celal tecellisi ile zuhur ederek:
-" Dön geri istiğfar et!" Diye bağırmış.
"Sen işi oyuncağa mı çevirdin? Bir musibet isabet edecekdi Kudret ona ineği bedel tutmuşdu,dayanamadın kurnazlık etdin götürdün ineği satdın.Ne ise toyluğuna verildi,hoş görüldü,bu def' a atı bedel tutdular onu da götürdün satdın.Kudretin tecelliyatını sen eğlence mi sandın?Hiç nafile bocalama,yarın sabah öleceksin...."

Ey hakikat yolcusu!
Cenab-ı Hakk' ın bizlere karşı en büyük lütfu: Esrar-ı kadere bizi agah kılmayışı,onu setr edişidir.Zira onu setr etmemiş olsa idi,birbirimizin yanında bile duramazdık.
Öyle değil mi ya mesela insan canı gibi sevdiği yavrusunun yirmi sene sonra denizde boğulacağını,göz bebeği ma' nasına gelen kerimesinin henüz on dokuz yaşında bir genç kız iken her hangi bir hastalıktan öleceğini veya kendisinin,çocuğunu doğururken şehid olacağını önceden bilse idi,ne derece huzur içinde yaşayabilirdi?
Yalnız ba'zı zevat-ı aliye faniyi baki ile tebdil ederler,kurb-ı nevafil ile Hakk' a tekarrüb ederler,bunun neticesinde onlarda vücud şaibesinden eser kalmaz,o zaman onlarda gören Hak olur,onlarda tutan Hak olur,onlarda yürüyen Hak olur.Tabii bu gibi zevat-ı aliye müstesna.
İslam dininde makbul olan keramet,keramet-i kevniyye değil,keramet-i ilmiyyedir.Zira keramat-i ilmiyyede gönüllere ma'rifetullah zevkı doldurularak şecere-i kainatın en nazik,en nazenin,en nazdar,en niyazdar yemişi olan hazret-i insan yetişdirilir.