Dünya hayatının içinde hızlı yaşama denen şey nefsin birçok arzu ettiği şeyleri yapıp ruhu hapsetme hâli.
Nefsi hür, ruhu hapsetme hâli.

Neden herkes şöyle de ben içinde farklı gibiyim diye düşünmek ve hayattan tat alamamak. Nefsin isteklerini yapıp ruhun isteklerini yapmamakdan basit mantık ile düşünelim.
Aynı zamanda derinlemesine de düşünelim. Şöyle ki
Mevlânâ bir sözünde der ki İnsanlardan gördüğün senin kendi huyundur.

İyi ile arkadaş olursan iyi, kötü ile arkadaş olursan kötü olur kişi...

Hadis de ifade ediliyor Kişiyi arkadaşından tanıyın.

Dünyada neden varız biz, neden gelmişiz yiyip içip gezelim diye mi
Bunu da düşünmeli.