Ayıpların ve kusurların ortaya dökülmesi insanları birbirine düşürür, aralarına kin ve düşmanlık tohumları eker, insanların utanma duygusunu ortadan kaldırır, sosyal kontrolün azalmasına ve ahlaksızlığın hızlı bir şekilde yayılmasına sebep olur. Sevgili Peygamberimiz bu hususu bir hadisinde şöyle vurgular; “Müslümanların ayıplarını ve gizli hallerini araştırmaya kalkışırsan, onların ahlakını bozarsın ya da onları birbirine düşürmeye yaklaştırmış olursun.” [3]

Bu sebeple asıl yapılması gereken, kişinin kendi kusurlarına bakması, başkalarının kusurlarıyla ilgilenmemesi ve başkalarında gördüğü kusurların üstünü örtmesidir. Peygamber Efendimiz konuya vermiş olduğu önemi şu hadislerle ifade etmektedir:

“Müslümanları üzmeyin, onları ayıplamayın ve onların kusurlarını araştırmayın. Sizden biriniz bir Müslüman kardeşinin ayıbını araştırır ve ortaya çıkarırsa, Allah da onun ayıbını ortaya çıkarır. Eğer Allah bir insanın ayıbını ortaya çıkarırsa, o insan evinde bile olsa rezil olur.” [4]

“Müslüman kardeşinin ayıbını ve kusurunu örten kişi, ölü birini diriltmiş gibidir.” [5]

“Bir ayıbı görünce örten kişi, sanki diri diri gömülmüş bir yavruyu kabirden çıkararak ona hayat vermiş gibi olur.” [6]
[3] Riyazü-s Salihin, III, 154.
[4] Tirmizi, Sünen, B. 84, 2101.
[5] Buhari, Mezalim, 3.
[6] Ebu Davut, Edeb, 38.
[7] Ebu Davut, Edeb, 39.
“Müslüman kardeşinin ayıbını örten kişinin, yarın kıyamet gününde ayıplarını Allah örter.” [7]