Bir ihtimal, oturup şiir yazmak iyot kokulu kağıtlara...
En sevdiğin şarkılarda isyana tutkun çoğalmaktır sevilebilmek...
Bir coğrafyadan diğerine kanatlanıp uçabilmek...

*/*/*

Önce, aslını yitirmiş kayıp bir mitolojinin yeterince tanınmamış kahramanları... ardından kurumuş bir gül yaprağının sudaki asaleti...

Sonra biz; yani kayıp bir coğrafyanın, kayıp çocukları; yani tarihin soğuk ve kasvetli imgelerinden kurtulabildiğimiz kadarıyla biz...

Hangi zaman diliminde düşünmeye başladık geçmişimizi?

Anılarımızdan arta kalan neydi? Hayata nerede ve kim olarak başlamış; nerede ve kim olarak devam ediyorduk?

Kayıp bir masal kitabından çaldığımız düşlerle nereye kadar gidebilecektik?

Gökyüzü ne anlatıyordu, deniz hangi şarkıyı mırıldanıyordu? Yağmur neden bizi ıslatmıyordu?

Nasıl bir gelecek kurgulamıştık? Şimdi kimin hayallerini yaşıyorduk?