@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Allah’ın güzel isimleri müstakil olarak zikredildiğinde başlarındaki ”el ” takısıyla ifade edilmelidir. O nedenle bu takılarla beraber ezberlemenizi tavsiye ederiz. Manasını bilmeden de Allah’ın isimlerini zikretmek ibadet olsada manalarını bilerek hatta bu isimlerin insan ve kainatta tecellilerini görmeye çalışarak okumak daha efdaldır

Allahın isimlerinin başına el veya en gelmesi arapça tecvidle ilgili bir konudur. Tecvidde bu konuya ”İdğam- şemsiyye” denir. Lam-ı tarif (yani eliflamın, lam’ı) şemsi harfin cinsine çevrilir, şemsi harf şeddeli olarak okunur. Bir şeyin belirli olduğunu ifade eden ” el ” kendisinden sonra gelen kelimenin durumuna göre ”er” ,”en” ,”et” ,”es” olabilir ” el ” olarakta kalabilir. Veya bazen ‘el” takısı olmadanda okunabilir. Bazı örnekler: ”Ya cemil” derken ” el ” takısı kullanılmaz. Şuralarda ” el” takısının ‘l’ harfi, kendisinden sonra gelen harfe dönmüştür ; er-Rezzâku, en-Nâfiu , et-Tevvâbu, es-Sâbüru… Tirmizî’nin rivâyetinde ise Rasülullah (s.a.v)’in, Allah’ın isimlerini şöyle yazdığı nakledilmektedir: "O Allah ki O’ndan başka ilâh yoktur. Rahman’dır. Rahim’dir.


El-Meliku’l-Kuddûsu, es-Selâmu, el-Mü’minu, el-Müheyminu, el-Azîzu, el-Cebbâru, el-Mütekebbiru, el-Hâliku, el-Bâriu, el-Musavviru, el-Gaffâru, el-Kahhâru, el-Vehhâbu, er-Rezzâku, el-Fettâhu, el-Alîmu, el-Kâbizu, el-Bâsitu, el-Hâfidu, er-Râfiu, el-Muizzu, el-Müzillu, es-Semîu, el-Basîru, el-Hakemu, el-Adlu, el-Latîfu, el-Habîru, el-Halîmu, el-Azîmu, el-Gafûru, eş-Şekûru, el-Aliyyu, eI-Kebîru, el-Hafîzu, el-Mukîtu, el-Hasîbu, el-Celîlu, el-Kerîmu, er-Rakîbu, el-Mucîbu, el-Vâsiu, el-Hakîmu, el-Vedûdu, el-Mecîdu, el-Bâisu, eş-Şehîdu, el-Hakku, el-Vekîlu, el-Kaviyyu, el-Metînu, el-Veliyyu, el-Hamîdu, el-Muhsî, el-Mubdiu, el-Muîdu, el-Muhyi, el-Mümîtu, el-Hayyu, el-Kayyûmu, el-Vâcidu, el-Mâcidu, el-Vâhidu, el-Ahadu, es-Samedu, el-Kâdiru, el-Muktediru, el-Muahhiru, el-Evvelu, el-Âhiru, ez-Zâhiru, el-Bâtinu, el-Vâli, el-Müte’âli, el-Berru, et-Tevvâbu, el-Müntekimu, el-Afuvvu, er-Raûfu, Mâliku’l-Mülki, Zü’l-Celâli ve’l-İkrâm, el-Muksitu, el-Câmiu, el-Ganiyyu, el-Muğnî, el-Mâni’, ed-Dârru, en-Nâfiu, en-Nûru, el-Hâdî, el-Bedîu, el-Bâki, el-Vârisu, er-Reşîdu es-Sâbüru.