Allah'a çağıran sesler çok. Günde beş defa, en ücra köşelere kadar gidiyor, en sıkı camlardan içeri giriyor...

Ama bize Allah'ı hatırlatanlar lâzım. Onlar hem sestir, hem nefes.

Hâl ve hareketiyle,
Bakış ve bereketiyle,
İslam'a can olan, İslam'la canlanan müslüman lâzım.

Okuduğumuz kitapları yaşayan, yaşantısı kitap olan müslüman lâzım.

Din adına seslenen çok be üstat..!

Ses veren, "lebbeyk" diyen yok..!

Başta günahkâr nefsimi kınıyorum.

Sonra, böyle olanların hepsini...

"Rabbim! Bizim günahlarımızı ört ve bizi iyilerle beraber öldür..."