1. Nefsi Emmare: Bu, herkeste bulunan en sıradan nefistir. Bu dönemde insan ve beden ülkesi tamamen nefsin tahakkümü altındadır. Daima başkasını suçlar. Dünyevi işlerden başka bir şey düşünmeyen nefistir. Nefis ise sürekli insanı kötülüklere yöneltir.*
“Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü Rabbimin merhamet ettiği hariç, nefis aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz Rabbim çok bağışlayandır, çok merhamet edendir” (Yusuf 53) dedi.
Aslında nefsi emmare hayvani nefistir. Burada takılıp kalan nefsin sonu cehennemdir.