Tabii suanki sıkıntım içime karanlık basıyor ağlamak istiyorum aglayamiyorun, kafamı düşüncelerimi durduramiyorum,dini konulara yonelemiyorum dua bile ederken çok fazla daralıyorum ve kendimi cehennemlik hissediyorum çünkü daha ben namaz bile kılmıyorum mahiyetini önemini biliyorum ama kendimi harekete geciremiyorum zor bela geçirsem bile daha fazla sıkıntı basıyor. Kişilik meselesini bı şekilde hallediyorum psikiyatrik destek ile ama icimdeki boşluk ve karanlığı atamıyorum kafamın karışıklığı da öyle. Artık bu karanlığa dayanamıyorum bende Allah'ın sevdiği kulu olmak istiyorum, şeytana uymak istemiyorum bu sesler beni günah yapmaya da zorluyor. Musallatli mıyım değil miyim bilmiyorum ki daha önce yaşadım ama ben sadece iyi biri ve iyi bir kul olmak istemiştim