Bir hadis-i şerifte, bir kul tövbe ettiğinde Allah Tealâ’nın, yiyecek ve içeceklerini yüklediği bineğini çölde kaybetmiş bir adam çaresiz ölümü beklerken bineğini bulduğunda nasıl sevinirse o kadar sevindiği bildirilmiştir. (Buharî) Yüce Rabbimiz bizim kusurlu olduğumuzu, yanlışa düşmeye temayüllü olduğumuzu bilmektedir. Bizi böyle yaratmasında pek çok hikmet vardır. Melekler gibi yaratılmadık. İnsan isyan eder, taşkınlık yapar. Ama tövbe de eder. İşte bu nokta çok önemlidir. Tövbe ilâhi rahmetin tecellilerine yol açar.

İşlediğimiz günahların çokluğu bizi ümitsizliğe düşürmemelidir. Ne kadar günah işlersek işleyelim Allah’ın rahmeti bizim günahlarımızdan daha büyüktür. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem), günahından tövbe edenin hiç günah işlememiş gibi olacağını müjdelemiştir. (İbn Mâce)

Tövbemizin kabul edilmesinin de bazı şartları vardır. İmam Kuşeyrî (rahmetullahi aleyh) bu konuda şu üç şart saymıştır: Pişman olmak, günahı terk etmek ve günaha tekrar dönmemeye kesin karar vermek.