Kur'an'daki emir ve yasaklara karşı tavrımız nasıl oluyor?

Bir örnekle açıklamak gerekirse "Mayın Tehlikesi" uyarısını şöyle yorumluyoruz.

1- Mayın tehlikesi yazıyor da niye başka bir dilde?
2- Doğru mu?
3- Uyarı doğru ama yazı stili hoş değil.
4- Uyarı doğru ancak tarihsel, mayınlar eski, belki şimdi patlamaz
5- Mayından değil Allah'tan korkuyorum...
6- Mayını da yaratan Allah değil mi?
7- Mayından korkmak şirktir.
8- Ama mayınlı arazide çok güzel otlar var, buraları tarıma kazandırmalıyız.
9- Kırmızı renk yazıya gitmemiş.
10- Bakın şimdi tüm kelimeleri tek nefeste okuyacağım: "dangermınes"
11- Ama karşı tarafı merak ediyorum.
12- Belki bu uyarı sadece bir semboldür. Belki aslında tehlike içseldir. (felsefi yorumlar)
13- Bu uyarı bir defa yapılmış. Bu da tehlikenin az olduğunu gösteriyor.
14- Yani hayatımızı riske atmadan kazanabilir miyiz?
15- Eskiden mayın yoktu. Sonradan yasak geldi.
16- Bununla ilgili akademik araştırmam var. Yazıyı ilk yazan kişinin el yazısı değilmiş.
17- Güzel yazı.
18- Ortadaki kafatasından bunun erkekler için bir uyarı olduğunu anlıyorum. Kadınlar için olsaydı belli olurdu.
19- Kelimeleri ayrı okuyunca burada bir tehlike olduğu sonucu çıkmıyor. Sadece mayın demiş. Ama nerede?
20- "Dikkat mayın" demiş ama başka bir arkadaşım bu çevirinin yanlış olduğunu, doğrusunun "mayın Tehlikesi" olduğunu söylemiş. Hangi meale inanacağız?
21- Tehlike var demiş ama burada olduğunu söylememiş ki? Bundan dolayı hüküm mutlaktır. Herhangi bir yerde böyle bir tehlike ile karşılaşabiliriz.
22- Bu uyarı bizden önceki nesillere yapılmıştı. Baksana tabela en az elli yıllık!
23- Bu zamanda yasak mı olur? Yasaklar çiğnenmek içindir.
24- Dediğin doğru ama benim çok kıymetli bir hocam vardı. Onun dediğine göre bundan maksat kalbin tehlikeleridir. Esas oraya yönelmek gerekir.
25- Kalbim temiz.
...
..
.
1.000

Faiz, içki, kumar, fuhuş, zina, zulüm, adaletsizlik, cimrilik gibi yasaklara karşı tepkimiz aşağı yukarı böyledir...

Meseleyi olduğu gibi almak yerine yüzlerce bahane ile tehlikeye aldırış etmiyoruz.

Parmağın gösterdiği yere değil, parmağın uzunluğuna, kısalığına, hangi parmak olduğuna, neden diğer parmaklarla işaret edilmediğine takılıyoruz. Bir türlü parmağın gösterdiği fazileti ya da tehlikeyi görmüyoruz.