Bu duruma baktığınızda bir sorun olarak görüyoruz ya? Evet gerçekten bir sorun.. Fakat yaratılışta verilen hormonların yol açtığı bir sorun.. Yani zannedildiği gibi hadi ben böyle olayım, böyle yaşayayım mevzusu değil olay.. Sonradan ortaya çıkan sorunları, tedavi edebilir, düzeltebilir, telafi edebilirsiniz lakin doğuştan bahşedileni değiştiremezsiniz.. Bu insanlar da bunu ilk farkettiklerinde anlamlandıramıyor, buhrana düşüyor, tepki görme dışlanma korkusu yaşıyorlar.. Ve sonunda ya kendileriyle yüzleşip, durumu kabullenip yaşama tutunuyorlar yada bununla baş edemeyip yaşamlarına son veriyorlar.. Yani olay zevkler ve renkler mevzusu değil.. Geçmişte çalıştığım iş yerine gelen iki arkadaş vardı bu durumda olan.. Aslen ameliyatlarını bile olmuş, seçimlerini yapmış olmalarına rağmen sırf toplumdan dışlanma korkusuyla erkek görünümünde yaşamaya çalışıyorlardı.. Korkuyorlardı.. Duyulursa çalıştığımız fabrikadan kovuluruz, dışlanırız, ekmeksiz aşsız kalırız diye.. Ve dilinden Allahı düşürmeyen, yanlışını gördüklerine öğütlerde bulunan insalardı.. Bu sırf zevkine yapılacak bir seçim olmadığı gibi, toplum olarak bilinçlenip linçlemek yerine sadece onları oldukları gibi kabul etsek bu dünya daha yaşanılır olurdu.. Ayrıca kimse kimseye benzemek zorunda olmadığı gibi yaradılanı sevmek gerek yaratandan ötürü..