Vahiy indiği dönemde Arap alfabesi, harekesiz idi. Ve Kur’an’ın ilk muhatapları olan Araplar, Arapça olan Kur’an’ın kelimelerinin nasıl okunacağını çok iyi biliyorlardı.


Hem harekeleri biliyorlar, hem de -söz gelişi- eliflerin yazılmadığı kelimeleri de yine elifli okuyorlardı. Veya “vav”lı yazılan “salat, zekat, riba” gibi kelimelerin nasıl okunacağını da biliyorlardı. Çünkü Kur’an Arap lisanıyla inmişti. Üstün, ötre, esre gibi harekeler daha sonradan yazılmıştır.

Dolayisiyla orada gizli bir elif var diye uzatma isareti konmus, elif de degil. Med seklinde okuyun diye uyari isaretidir.