“(Süleymân müşâvirlerine) dedi ki:

«–Ey ulular! Onlar teslîmiyet gösterip bana gelmeden önce, hanginiz o melîkenin tahtını bana getirebilir?»

Cinlerden bir ifrît[4]:

«–Sen makâmından kalkmadan ben onu sana getiririm. Gerçekten bu işe gücüm yeter ve bana güvenebilirsiniz!» dedi.” (en-Neml, 38-39)

Süleymân -aleyhisselâm-, sabahleyin tahtına oturur, dünyânın iş ve idâresiyle meşgûl olur, öğleye doğru tahtından kalkardı. Buna göre ifrît, Hazret-i Süleymân’ın tahtını, sabah ile öğle arasındaki kadar bir zamanda getirebileceğini söylemekteydi.

“Kitâbdan (Allâh tarafından verilmiş) bir ilmi olan kimse ise:

«–Gözünü açıp kapamadan ben onu sana getiririm!» dedi.

(Süleymân) onu (melîkenin tahtını) yanıbaşına yerleşmiş olarak görünce:

«–Bu, Rabbimin (gösterdiği) lutfundandır. Şükür mü edeceğim, yoksa nankörlük mü edeceğim diye beni imtihan etmek için (bu lutufta bulunmuştur). Şükreden, ancak kendisi için şükretmiş olur, nankörlük edene gelince, o bilsin ki, Rabbimin hiçbir şeye ihtiyâcı yoktur, çok kerem sâhibidir.» dedi.” (en-Neml, 40)

Kuvvetli görüşe göre, tahtı göz açıp kapamadan getiren ilim sâhibi zâtın, Süleymân -aleyhisselâm-’ın vezîri Âsâf bin Berhiyâ olduğu bildirilmektedir.
Bu konuda birşey demeye bizim ilmimiz yetmez. Söz konusu kişi Allah'ın kitaplarında geçen peygamber Hz Süleyman. Ona verilen bu güç dünyada kimseye verilmemiştir. Sen aciz bir kul olarak şerli bir işte bu gücü kullanacağını nasıl sanırsın? Dediğin gibi 2 dakika gül verdin ettin. Cinlere dedin beni onun aklına getirin evlen diye telkin verin. Dünyada herkesin binbir türlü işi var. Enerjisini sana ayırır zorla düşünür eder ama başka şeylere ayırması gerektiği durumlar var. Hiç büyüyü karıştırma insanları düşün. Birini seven bir kişiyi düşün reddedilmiştir , ayrılmıştır vs. Kimisi üzüntüye kapılır aglar zirlar alkol alır. Kimisi oldu bitti der için içine üzülür unutmak için gider kendini işine başka şeylere verir meşgul eder kafasını. Arada aklına gelir üzülür ama yine onu düşünmemek için işine devam eder. İlmi olarak yüksek seviyede olan insanlar senin benim gibi insanlar mı zannediyorsun? Kibirini , egosunu , iradesini senelerce terbiye etmiş , sabrını geliştirmiş ki bu seviyeye gelmiş yani nefsini terbiye etmiş. Kendine hakim olmayı öğrenmiş. Böyle birine cinni , ifrit galip gelebilir mi?