Sahratun Nâr Hikayesi
Meşhur olan Sahratun Nâr hikayesi hakkında Ebu Ali Sina derki: Adem Aleyhisselam peygamberin mushafında görmüşler'ki, Hak Teala hazretleri Adem Safiyyullah Aleyhisselamı yaratmadan önce bir şahıs yarattı ve ismine Sahratun Nâr dedi. Onun sureti şöyle idi. Başı insan başı gibi, iki eli ve iki ayağı insan gibi olup, başından ayağına kadar insan yüzü gibi elinde, ayağında, karnında ve başında tastamam 4000 adet yüzü vardı. Her yüzünde de insan gibi kaşı, burnu, ağzı ve gözü vardı. Hak Teala onu ateş ile havadan yaratmıştı. Su ile toprak ona karışmamıştı. Hak Teala ona 900.000 yıl ömür verdi. Bir Sahratun Nâr Allah Teala hazretlerine münacat edip dediki; İlahi Mevlayı! Bu kulunu yalnız yarattın, bana cana yakın bir yoldaş yokturki onunla arkadaş olayım. Hak Teala duasını kabül etti ve o münacati nefsinden bir nur zahir olup, bir dişi Sahratun Nâr yaratıldı. Bunlara Adem Aleyhisselam gibi nefis verildi ve cima' ettiler. Dişisi hamile kaldı ve uzun zaman sonra 4000 tane oğlan doğurdu. 900.000 yıl içerisinde Sahra cima etti ve nesli çoğaldı. Sahranın nesli yeryüzünü doldurdu. Daha sonra Sahra Allah'ı unutup kötü yola saptılar, toprak ve rüzgar oldular.
çoğalıp dünyayı doldurdular. Daha sonra fesada başladılar, tesbih ve tehlili unuttular. Yedi yer inledi ve Allah c.c. bunların üzerinden kaldırılmasını rica etti. Hak Teala hazretleri yedinci kat semanın meleklerine emretti ki: Sahra'nın kavmiyle cenk edip onları helak ediniz. Yedinci semanın melekleri helak etmeden aciz oldular ve üzüldüler. Hak Teala hamele-il arştan iki melek gönderdi. Birinin ismi HAVL ve diğerinin ismi KUVVEH idi. Gelip bu Cinleri helak ettiler. Sahra nın kavminden iki kişi kaldı. Birisi erkek diğeri dişi idi. Bu kalan Cinler onların neslinden olup, daha sonra yine çoğaldılar. Allah c.c. onların üzerlerine birer müvekkel Melek koydu. İmam Ca'feri Sadık r.a. tan rivayettirki: Bu sureti başında götüren kimse padişah ile beyler yanında muazzez ve mükerrem olur. Sultan Mahmud Gaznevi bu şekli başında taşırdı. Bütün cariye ve hizmetçiler ondan korkar, emrine muti ve münkad olurlardı
Kaynak***Davetname
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim..
|