Meşâyıhtan bir zat anlatıyor:

Şiddetli bir hastalığa yakalanmıştım. Öyle ki ben kendimden ümidi kesmiş, beni görenlerde benden ümidi kesmişlerdi. Hastalığımın çok şiddetlendiği günlerde idi. Bir Cuma gecesi rüyamda yanıma bir zat geldi ve başucuma oturdu. O zatın peşinden daha bir çok insan geldi.

Onlar gelirken kuşlara benziyor girip oturduklarında ise âdemoğlu sûretinde oluyorlardı. Onların gelişleri kesilinceye kadar gözüm kapıda idi. Girişleri tamamlanıp gelen kalmayınca, o zat başını kaldırdı :

"Benim bu beldeye geliş maksadım üç kişiyi ziyarettir. Birisi şu" diyerek beni işaret etti. Sonra "Diğeri Sâlih'ul Hulkani" dedi (Ben bu zikredilen kişiyi daha önce tanımıyordum). Sonra ismini açıklamadığı "Bir Kadın" dedi. Ondan sonra elini alnımın iki yanı üzerine koyarak;

"Bismillâh, Rabbiyallâh, ı'tasamtübillâh, fevvadtü emrî ilallâh, mâşâallâh, lâ kuvvete illâ billâh" dedi.

"Sonra bu kelimeleri çokça okumaya devam et, zira bu kelimelerde bütün hastalıklara şifa, her türlü dert ve sıkıntıya çare ve her türlü düşmana karşı güç ve yardım vardır. Bu kelimeleri ilk defa Arş-ı Ala'yı taşımakla vazifeli melekler, bu vazife ile emrolundukları vakit okudular ve kıyamete kadar da bunu okumaya devam ederler" buyurdu.

O zatın sağ yanında oturan kişi "Ya Rasülullah düşman ile karşılaşıldığında bu kelimeler okunursa?" dedi. Bunun üzerine "Çok güzel, çok güzel. Bunda fetih, yardım ve müjde vardır" buyurdular.

Ben o zatın Rasülullah efendimiz olduğunu anladım ve suâli soran kişinin de Ebu Bekr-i Sıddık zannettim. "Ya Rasülallah bu zat hazreti sıddık mıdır?" dedim. "Bu, amcam Hamza'dır" ve sol tarafındakileri işaret ederek bunlar "Bunlar şehitlerdir" dedi ve sonra da daha geridekileri işaret ederek "Bunlar da salihlerdir" buyurdular.

Sonra çıktılar, ben de uyandım. Bütün hastalığımdan kurtulmuş ve eski sağlığım daha sıhhatli olarak... Elhamdülillah.

Kaynak : İşârü-t Terğîb ve-t Teşvîk. Sâhife : 352 (Alıntıdır)