Gönül alan güzel, aşıkları arar, bütün sevgililer aşıkların avıdır.
Kimi sever görürsen bil ki sevgilidir o ; bir bakımdan hem budur o, hem o.
Susuzlar, dünyada su ararlar ama, su da dünyada susuzları arar.
Aşık değil mi ki odur, sen sus artık; değil mi ki kulağını o çekiyor, sen kulak kesil.
Sel selliğini yapmaya, gürleyip akmaya başladı mı başından kes seli; yoksa her yanı rezil eder, yıkar gider.
Fakat yıkılacakmış alem, varsın yıkılsın, gam yemem ben; yıkık yerin altında padişahın definesi bulunur.
Tanrı’ya batmış kişi, daha da fazla batmak ister; can denizinin dalgası gibi alt-üst olmayı diler.
Denizin dibi mi daha hoş gelir ona, üstü mü, onun oku mu daha güzeldir, kalkanı mı?
A gönül, neş’eyi beladan ayırd edersen, vesvese tarafından paralanmış olursun.
Dileğine erişmekte şeker tadı bile olsa değil mi ki sevgili, dilekten vazgeçmeni istiyor; vaz geç dilekten.
Onun her yıldızı, yüzlerce yeni ayın kan pahasıdır; dünyanın kanını dökmek helaldir ona.
Biz pahayı da bulduk, kan pahasını da. Bu yüzden de canla-başla oynamaya koştuk-gitti.
A dost, aşıkların yaşayışı ölmektedir; gönül vermedikçe gönlü bulamazsın sen.
Ben yüzlerce nazla, işveyle onun gönlünü almak isterim; oysa usanır da daha neler eder bana.
Sonunda ona dedim ki; Şu akıl da sana daldı, can da. O, git git dedi; bu afsunu okuma bana.
Senin ne düşündüğünüz bilmez miyim ben? A iki gözüm, dostu nasıl görmüşsün sen?
A ağır canlı, onu hor görmüşsün; çünkü ucuza satın aldın onu.
Ucuza alan ucuza verir; çocuk, bir inciyi bir somuna verir-gider.
Öyle bir aşka batmışım ki önce gelenlerin aşkları da benim aşkıma dalmış, batmış gitmiştir; sonra geleceklerin aşkları da benim aşkıma dalmış, batmış-gitmiştir; sonra geleceklerin aşkları da.
Onu kısaca anlattım, geçtim; tam anlatmadım; yoksa anlayışlar da yanar-gider, dil de.
Ben dudak dersem maksadım deniz kıyısıdır; yok dersem meramım var demektir.
Tatlılığımdan yüzümü ekşitmiş de oturmuşum; sözümün çokluğu yüzünden susmuş-kalmışım.
Yüzümüzü ekşitmemiz perde olsun da tadımız iki dünyadan da gizli kalsın deriz.
Bu sözü her kulak duymasın diye Ledün sırrına ait sözlerin yüzde birini söylerim ancak.
Mevlâna Celâleddin-i Rûmî / Mesnevî Cilt II -1750 S: 188-189