Ramazan geliyor diye süslenmezdi belki evler, "Hoşgeldin Ramazan" yazıları asılmazdı duvarlara.
Evin bir köşesi mescid yapılmazdı... Ama ailecek sahura kalkılır, babalar çocukların ellerinden tutup teravihe götürürdü.
Oruç tutmamak, sahur yapmamak diye bir seçenek yoktu evlerde.
Şimdiki kadar nazlı, kaprisli, kırılgan, ya da şımarık mı demeliyim, değildi insanlar. Orucu tutmamaya değil, tutmaya bahaneler aranırdı.
Oruç tutamayanların mahcup olduğu zamanlardı. Oruç tutamayanların da oruç tutar gibi günü geçirdiği zamanlar...

Kim bilir hangi evlerde, hangi gönüllerde yaşanmaya devam eden Ramazanlar!