Sorunuzun yanıtını bilmiyorum ama ben çok gülen neşeli sevgi pıtırcığı diye tabir edilen biri idim..rahmetli eşimde kocaman gülüşü ile tanınan biri idi gülüşü gerçekten eşsiz bir hazineydi...

Ama....

2 yıl üst üste çok sevdiğim iki kişiyi coronadan kaybetmem ve bu site ile tanıştım her şeyi değişti...

Burada paylaşılanları okuyup bilinçlendikçe araştırdıkça matruşka bebek gibi açılan her bir yeni kapı başkalarını açtıkça derinlere indikçe artık bu hayat da hiç de gülünecek bir şey göremiyorum hatta ne kadar aciz bir hiç olduğumuzu görünce içimden hep ağlamak geliyor zaman dar nüvem hiç de dolu değil ...... bence aslında bu hayat da gülünecek bir şey yok imiş ama ağlanacak çok şey var imiş kendi ağlanacak halimize gülermişiz...