Allah’ın İlk Yarattığı Şey Beyaz Bir İncidir. Hazreti Allah Ona, Heybet Nazarı ile Bir Bakınca Eridi ve Suya Dönüştü, Dalgaları ve Köpükleri Yükseldi. Rabbimiz Ondan Arzı Yarattı da Arz:

▬ “Kim Benim Gibi Üstün Olabilir?”

Diye Böbürlendi. Hakk Teâlâ Dağları Yaratıp Onları Kazık Olarak Arza Çaktı. Dağlar Kibirlenip:

▬ “Benden Daha Kuvvetli Kim Var?”

Dedi. Allahû Teâlâ Demiri Yarattı ki, Onunla Dağlar Ağaçlar Kesildi. Bu Sefer Demir Kibirlendi, Ateşi Yarattı. Ateşle Demiri Eritti. Bu Defa Ateş Kibirlendi. Rabbimiz Suyu Yarattı. Su ile Ateşi Söndürdü. Su Kibirlenince de Bulutu Yaratıp Suyu Dünyâdan Ayırdı. Bu Defa Bulut Böbürlenip Kendisini Üstün Gördü. Allahû Teâlâ Rüzgârı Yaratıp Bulutların Kibrini Kırdı. Rüzgâr Kibirlenmeye Başlayınca da Âdemoğlunu Yarattı. İnsanoğlu Kendisini Sıcaktan Soğuktan ve Rüzgârdan Koruyacak Barınak ve Sığınak Evler Yaptı. Âdemoğlu Kibirlenince de Uykuyu Yaratıp İnsanı Mağlûp Etti. Uyku Kibirlenince de Hastalığı Yarattı, Hastalık Kibirlenince de Ölümü Yarattı ve Ölümle de Hastalığı Âciz Bıraktı. Allahû Teâlâ Mahlûkâtı Öldürür; Kendisi Diridir, Asla Ölmez.

Bir Akâid Kitabı Olan Emâli’den; Allah, Üstünlük ve Gâlibiyette Mahlûkâtı Öldürür.

Denildi ki; Her Şeyin Sonu Ölümdür. Ne Mülk Ne Şân Ne Şöhret Ne Kale Ne Binalar Ölümü Engelleyebilir.

İlmi Çok da Olsa, Hiçbir Kimsenin Kendisini Beğenmesi ve İlmi ile Gururlanması Doğru Olmaz. Mûsâ Aleyhisselâm İlmini Beğendiği İçin [Cenâb-ı Hakk Kendisine Kelîm (Zât ile Vâsıtasız Konuşan) İttihaz Edip İnsanlar Üzerine Üstün Kıldığı Hâlde] Hızır Aleyhisselâm’a Tâbi Olmaya ve Yolculuk Meşakkâtine Katlanmaya Mecbur Bırakmıştır. Çünkü İyilerin İyilikleri, Allah’a Yakın Olanlar İçin Günâhtır. Âlimlerin İlimlerini Beğenip Onunla Övünmeleri, Gururlanmaları, Kendilerine Yakışmaz Çünkü:

Âyet-i Kerîme Meâli:

Zirâ Her İlim Sahibinin Üzerinde Daha İyi Bilen Birisi Vardır

[Yusuf: 76.]

[Tefcîru’t-Tesnîm Fî Kalbin Selim]