İbn-i Abbâs’dan (radıyallâhu anhümâ) rivâyet edilen bir hadîs-i şerîfte Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Her kim Receb, Şa’bân ve Ramazân aylarında öğle ile ikindi arası: “Estağfirullâh’el-Azıymellezîy lâ ilâhe illâ hû, el-Hayyel-Gayyûme ve etûbü ileyhi tevbete abdin zâlimin linefsihî lâ yemlikü linefsihî darran velâ nef’an velâ mevten velâ hayâten velâ nüşûrâ. (Kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayan, O Hayy ve Kayyûm olan büyük Allâh’tan mağfiret dilerim. Kendisi hakkında ne bir zarara ne bir faydaya, ne ölüme ne de yaşamaya ve ne de dirilmeye mâlik olmayan (günahlar işleyerek kendisine zulmetmiş) bir kulun tevbesiyle, O’na tevbe ederim.)” derse, Allâhu Teâlâ (o kişinin sevap ve günahlarını yazmakla görevli) iki meleğe: “Bu kulun amel defterindeki günahlarıyla alâkalı yazıları yakın!” diye vahyeder. (Safûrî, Nüzhetü’l-Mecâlis, 1/140)

(Bu konunun rivâyet edildiği başka bir eserde, bu istiğfarın yedi kere yapılması belirtilip, öğle-ikindi arası yapılması şartı zikredilmemiştir.)

(Ali el-Kaarî, Risâle Fî Fedâil-i Receb el-Mücerreb, Resâilü Ali el-Kaarî, varak: 57)
-------------------------------------------------------------------------------------------------