İstiğfarın birçok sîğası varsa da Hz. Ali bin Ebî Tâlib (Kerramallâhu Vechehû ve Radıyallâhu Teâlâ Anh) Efendimizden rivâyet edilen şu isitğfar pek büyüktür. Bir Ârâbî, Hz. Ali (Kerramallâhu Vechehû ve Radıyallâhu Teâlâ Anh) Efendimize gelerek karşılaştığı zorluklardan, maddî sıkıntıdan ve çoluk çocuğunun kalabalık oluşundan şikâyette bulununca; O, kendisine: “İstiğfara devam et” buyurdu. Adam bir zaman sonra tekrar gelerek, çok istiğfar ettiğini fakat hâlinde bir düzelme görmediğini arz edince, Hz. Ali (Kerramallâhu Vechehû ve Radıyallâhu Teâlâ Anh) Efendimiz ona: “Herhalde sen istiğfarı güzel yapamıyorsun” dedi; o kişi: “O zaman Sen bana öğret” deyince ona şöyle buyurdu: “Niyetini güzel yap, Rabbine itaat et ve şöyle söyle:

“Ey Allâh’ım! Şüphesiz ki ben, Senin verdiğin âfiyetle bedenimin işlemeye kuvvet kazandığı, üstün nimetinle gücümün eriştiği, bol verdiğin rızkınla elimin uzandığı her günahımdan, ayrıca Senden korksam da, cezâmı geciktirmene güvenerek veya hilmine yaslanarak ya da cömertçe affına itimat ederek işlemiş olduğum her günahtan mağfiret diliyorum. Ey Allâh’ım! Gerçekten ben kendisinde emânetime hâinlik ettiğim ya da kendime haksızlık ettiğim veya nefsim için savurganlıkta bulunduğum yâhut şehvetimi tercih ettiğim veya başkası için uğraştığım ya da bana uyanı azdırıp düşürdüğüm yâhut hilekârlıkla üstün geldiğim her günahtan ötürü aff-ı mağfiret istiyorum. Ey Mevlâm! Hani Sen benim bu günahlarımı istemezken, ben Sana karşı hile yaparmışçasına davranmıştım da, Sen ezelî ilminde benim ne yolu seçeceğimi bildiğinden beni o işlerden engellememiştin. Fakat beni zorla günahlara sokmayıp, acele etmeyerek beklemiştin ve bana zerre kadar bile zulüm etmemiştin! Ey acıyanların en acıyıcısı! Ey darlığımda sâhibim! Ey yalnızlığımda enîsim! Ey nimetimin koruyucusu! Ey belâmın savuşturucusu! Ey sıkıntımın gidericisi! Ey duâmı işiten! Ey gözyaşıma acıyan!Ey gerçekten günahımı silen! Ey güvenilir dayanağım! Ey en yakın kurtarıcım! Ey şefkatli Mevlâm! Ey Beyt-i Atîk’ın Rabbi! Beni darlıklarımdan geniş yola çıkar, Kendi tarafından beni en yakın zamanda güvenle feraha çıkar, her zorluk ve darlığı benden aç, gücüm yeten-yetmeyen her şeye karşı bana kâfî (yeterli) gel. Her türlü gam ve kederi benden uzaklaştır. Her üzüntüden ve dertten beni halâs et (kurtar)! Ey sıkıntıları açan! Ey gamları keşfeden (sıkıntıları açan/gideren)! Ey yağmuru indiren! Ey darda kalmışın duâsını kabul eden! Ey dünyâ ve ahretin Rahmân ve Rahıym’i! Yarattıkların (mahlukatın) içerisinden seçtiğin Hz. Muhammed’e (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) ve âk-pâk olan Ehl-i Beyt’ine salât (ve selâm) eyle! Ey bütün zarar ve belâları açan (gideren)! Ey tüm gizli ve kapalıları bilen! Ey merhametlilerin en çok acıyanı! Göğsümü daraltan, sabrımı tüketen, çâremi azaltan ve kuvvetimi zaafa uğratan her musîbeti benden gider! İşlerimi Allâhu Teâlâ’ya ısmarlıyorum. Şüphesiz ki Allâhu Teâlâ, kulları hakkıyla görendir. Muvaffakıyetim ancak Allâhu Teâlâ’nın yardımıyladır. Ancak O’na güvendim. O, büyük arşın Rabbidir.” (Âmîn!) Bu tavsiye ile amel eden zât: “Ben bu istiğfarları birkaç defa yaptığım anda Allâhu Teâlâ benden bütün dertleri ve sıkıntıları kaldırdı, rızkımı bollaştırdı ve tüm mihnetleri giderdi” demiştir.

(Habîb Aydarûs, Ikdü’l-Yevâkîti’l-Cevheriyye, 1/95-96, Seyyid Muhammed Alevî Mâlikî, Mâ Zâ Fî Şa’bân, sh: 63-65, Habîb Zeyn, en-Nücûmü’z-Zâhira, sh: 140-143)