RECEB AYINDA İSTİĞFAR

Her kim Receb ayında sabah-akşam 70 kere istiğfârda bulunursa, şüphesiz ki Allâhu Te’âlâ onun cesedini ateşe haram kılar. (Kaynak: Safûrî, Nüzhetü’l-Mecâlis, 1/140)
Ahmed Hıcâzî’nin nakline göre, bu istiğfârı ellerini kaldırarak: “Allâhümmağfirlîy verhamnîy ve tüb aleyye” (Ey Allâh’ım! Beni bağışla, bana merhamet eyle/acı ve tevbemi kabûl et) şeklinde yapanın hiçbir derisine ateş değmez. (Kaynak: Tuhfetü’l-İhvân, s/10)
Hz. Ali’nin (a.s.) rivayet ettiği bir hadîs-i şerîfte Resûlüllâh (s.a.a.) şöyle buyurmuştur: Receb ayında istiğfârı çok yapın. Zîra onun her bir saatinde Allâhu Te’âlâ’nın cehennemden âzâzdlıları vardır.” (Kaynak: Deylemî, Ali el-Müttakî, Kenzü’l-Ummâl, nu: 2101, 1/481, Safûrî, Nüzhetü’l-Mecâlis, 1/140, Ahmed Hıcâzî, Tuhfetü’l-İhvân, s/10)
Aliyyül-Kaarî’nin bir şeyhinden naklettiğine göre, Receb ayında: “Estağfirullâhe Zel-Celâli vel-İkrâm min cemiy’ız-zünûbi vel-êsâm” (êsâm kelimesindeki “s” peltek “s” harfi) Mânâsı: “Bütün günah ve isyanlarımdan dolayı, Celâl ve İkrâm Sâhibi olan Allâhü Te’âlâ’dan mağfiret talep ederim” şeklinde çokça istiğfâr yapılmalıdır.

(Kaynak: Aliyyül-Kaarî, Risâle fî Fedâi-i Recebel-mürecceb, Resâilü Aliyyül-Kaarî, varak: 57)