En büyük düşmanız, nefsimiz. Onun bile hemen her dediğini yapmıyor muyuz?! Onu şımartan biz değil miyiz?! Kalenin kapıları içten açılıyor. O sevdiği için seviyoruz diğer düşmanları. Onun hayali olduğu için imreniyoruz bizden olmayanlara...
İçimiz düzeltmeden dışımız düzelmez...