Hipnoz oluşturmak için hipnozcu genellikle gönüllü bir deneğin dikkatini kendi sesine yoğunlaştırmaya çalışarak işe başlar. Denekten özel bir nesneye odaklaşması ya da plajda uzanırken hayal etmesi de istenebilir. Yönlendirilmiş imgeleme, hayal edilen sahneye daha dikkatli bir şekilde odaklaşmak için kullanılabilir; örneğin, plajda uzandığını hayal eden bir deneğe, kumda uzanırken yavaş yavaş daha gevşemiş bir hale geldiğini düşünmesi söylenebilir. Denek hipnotik transa girdiğinde, hipnozun etkileri yükseltilebilir ve bazı ön telkinlerle test edilebilir. Örneğin, deneğe 10’a kadar saydığında, gözlerini açmasının olanaksız olacağı söylenebilir. Bazen bu telkinler “paradoksal” bir şekle sokulur. Örneğin deneklere gözlerini açmak için ne kadar fazla çaba gösterirlerse, gözlerinin o kadar fazla kapalı kalacağı söylenir. Denek tam bir gevşeme durumu gösterinceye kadar, daha derin gevşeme telkinlerine devam edilir.