Soğuk kara betona basan çıplak ayakların vebali benim omuzumda! İncecik süngerlerin üzerinde üşüyen yavruların vebali benim omuzlarımda!..
Bir kış bekliyor diye korkuyorum, pişmanlıklar yurdunda bitimsiz bir kış, soğuktan da soğuk bir kış! Nice yetimin, nice yoksulun üşümesine karşılık, amel defterime borç diye yazılan bir kış!..
Verilen her nimetin başıma belâ olduğu bir kış! Boğazımdan geçen her lokmanın mahkumiyetime yeni kilitler vurduğu bir kış!..

O kış gelmeden Allahım, beni bağışla!..

Havalar soğuyor. Muhtaç anneler, babalar ve yavrular var. Rutubetli halısız sobasız yorgansız evler var. Herkes arasın, bir yolunu bulsun da ulaşsın üşüyen, aç uyuyan masum bedenlere...