Bazı şeyler bugünün şartlarında ne kadar zor diyorum bazen. Çevremizdeki insanlar, onların yaklaşımları. Bizi aşağı çekmek için ne kadar da uğraşıyorlar. Bazen bir düşün yakamızdan diyorum içimden, bırakın bir bizi....

Özdeşleşmemek, tepki vermemek, yorum da bulunmamak. Sesli olmasa da düşüncenden yorum yapmamak. Bazen karşındakinin karakterinin görünce midenin bulanmaması mümkün mü? Bu sefer de kendini bir şey sanıp karşındakini küçümsemek mi? Ucub mu fahr mı? Sanki çok matah bir şeymişim gibi...

Bir iki hafta önce ziyarette bir yakınımız gripmiş çok yakın konuşmuştuk ki ertesi günü bize bulaştı. Madem grip niye söylemiyor bize de bulaştırdı demiştim. Bir iki gün geçmedi ya bir yazı ya bir video tam hatırlamıyorum; Her şeyin Allah'tan olduğu, hastalığında sebebinin başka şeyler olmadığı mealinde bir şeyle karşılaştım. Yani o kişi vesile dendi, hastalığı veren Allah. O kadar yanlış içindeyiz, o kadar yanlış zanlarımız var ki. Cenab-ı Allah'ı bilemiyoruz...

Bir mürşid deniyor ama biraz zor artık bu zamanda. Online mürşid olabilir mi diye düşünüyorum bazen. Videolarını takip edip faydalandığım insanlar var. Allah'u Teâla karşısına çıkarıyor insanın ama bilemiyorum tabi. Rauf-ur Rahim bir rabbimiz var.

Paylaşımınız için teşekkürler, Cenab-ı Allah peygamber efendimize (S.A.V.) komşu eylesin, komşu eylecek ameller yaptırsın, takıldırmasın, ilerletsin inşâllah...