Arınma ve yeniden doğuş
Asla dışarıdan medet umma!
Dış dünyayı suçlama!
"Kendine ne yaparsan bunu aslında sen yapıyorsun." Eğer bu yaklaşımı kabul edebilirseniz "değişime" ne kadar yatkın olduğunuzla yüzleşmiş olursunuz. İnsanın bedenini oluşturan organlar "arınma" görevini üstlenmek için yaratılmadılar.
Doğal olmayan aldığımız tüm besinler ve "bize dikte edilen" aç gözlülüğümüz sonucunda hakim olamadığımız nefsimiz yardımı ile bizi zehirlemekte, bedenimizde yığınlarca çöp, "zehir" üretmesine neden olmaktadır. Bu zehirler ve organların yorgunluğu bizi için için öldürmekte, vücudumuzda asit birikimini hızlandırmakta, sürekli yorgun hissetmemizi sağlamakta ve bizi uyku hastalığına mahkum etmektedir.
Peki siz organlarınızın ürettiğiniz yapay toksinlerden kurtulması için mi çalışmasını tercih ediyorsunuz? Yoksa gerçek görevlerini icra etmelerini mi? Bu kritik soru sizin kendinizle hesaplaşmanızı sağlayacak, şüphesiz azla yetinmeniz ile sonuçlanacaktır. Eğer değişime yatkın ve bunun kelime anlamının ötesini yasamaya hazırsanız fiziksel ve zihinsel kötü alışkanlıklarla mücadele edebilirsiniz. Böylece daha az ölerek, ebediyen yaşayabilirsiniz.
Artık "arınmaya" ve "yeniden doğuşa" hazırsınız. Her şeyi sorgulamanın tadına varabilirsiniz. Artık karşıdan karşıya geçerken kırmızı ışıkta geçen insanlar daha çok gözünüze batacak, yere tüküren insanlar sizi daha çok rahatsız edecek, sağda solda izmarit gördükçe şaşıracaksınız. Azla yetindikçe daha mutlu olduğunuzu hissedecek, bu hafifliği bedeninizde hissederek daha az uyuyup kendinize daha çok zaman ayırabildiğinizi göreceksiniz. Aslında yıllardır ihtiyacınız olduğuna inandığınız yemeklerin, içeceklerin, uykunun, hırslarınızın, ruhunuzun ihtilaflara açık savunmasına ihtiyacınız olmadığını görebilirsiniz.
Eğer sevgiye hazırsanız; hakikati kurcalamaya cesaretiniz varsa, eğer "arınmaya" ve "yeniden doğmaya" kendinizi hazır hissediyorsanız sizi mükemmel bir dünya bekliyor:
(Sevgimle kalın)
(Alıntıdır)
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim..
|