Dâvud Aleyhisselâm Bir Münâcaatında Şöyle Dedi:

▬ “Yâ Rabbi... İstiyorum ki Bu Dünyâ Evinde iken Sırât Köprüsünü ve Amelleri Tartan Terâziyi Haberlerde Anlatıldığı Gibi Göreyim...”

Bunun Üzerine Allahû Teâlâ Hazretleri Şöyle Buyurdu:

▬ “Ey Dâvud! Falân Vâdiye Git...”

Dâvud Aleyhisselâm O Vâdiye Gitti, Allahû Teâlâ da Dâvud Aleyhisselâm’ın Gözlerindeki Perdeyi Kaldırdı. Sırât Köprüsünü ve Amelleri Tartan Terâziyi Haberlerde Anlatıldığı Gibi Gördü. Dâvud Aleyhisselâm Bundan Sonra Çokça Ağladı, Şöyle Dedi:

▬ “İlâhî! Kullarından Kimin Gücü Yeter ki, Bu Terâzinin Bir Gözünü İyilikleri ile Doldura?”

Allahû Teâlâ Hazretleri Şöyle Buyurdu:

▬ “İzzet ve Celâlime Yemin Olsun, Bir Kimse Tam İnançla Lâ İlâhe İllallâh Muhammedün Rasülullah Kelime-i Tevhîdini Okursa, Sırât Köprüsünü Çakan Şimşek Gibi Geçer Gider ve Yine Bir Kimse Beni Hoşnut Etmek İçin Hurma Kadar Bir Sadaka Verecek Olsa, Amelleri Tartan Terâziyi Doldurur...”

O Terâzi ise Kâf Dağından Büyüktür.

[Meşârikü’l-Envar]