5. boyuta geçtikten sonra siyah beyaz, iyi kötü, suclu sucsuz, yeni

eski diye hicbir sey kalmaz. Herşey yumusak farkındalık altında bir

olur.



3. göz aktive olmaya başlar. Dualitenin tamamen üstüne cıkmak demek

her durumu her veçheyi kucaklayarak, hicbir seye iyi ve kötü diye

etiket koymamak demektir. Gidilecek dogru ya da yanlıs bir yol

yoktur. Hersey andadır. her yol gecerlidir cünkü yanlıs ya da dogru

birsey yoktur. sadece bu düşünce bile gevsememizi saglar, 3.

boyuttaki iyinin ve kötünün savasının son bulması gerceklesir. Kötü

olan da enerjisini yükseltir ve o da cennete girer, ısıkta iyi kötü

mutlak daha iyi için birlesir.



5. boyuta gecmek icin yataydan aldıgımız enerjilerin ya da

alıskanlıklarımızın farkına varmak gerekir. Bunlar bizim

enerjilerimizi tüketen seylerdir.



Jung psikolojisine göre(Jung spiritüaliteye en yakın psikologtur) tüm

gölge kisilikler birlesip özü olusturur.



Öz birlik demektir. Icinde birligi yasamis kisi bir süre sonra

dısarıyı da aynen bir halinde hissetmeye baslar.



Yataydan beslenme alışkanlıgına son vermek gerekir.Sevginin ardındaki savasları alıskanlıkları ortaya cıkarmak gerekir. Ve onları yargılamadan birlige katmaya, öz haline dönüstürmeye gerek vardır. Öz olustuktan sonra bütüne katılma gibi bir güzel tarafı vardır.



5. boyutta tüm takıldıgımız tutundugumuz seylerin farkına varmak

gerekir. Örnegin esimiz cocuklarımız evimiz milliyetimiz isimiz gibi.

Bunları bırak denmiyor. Sadece bagımlılıgı hissedin farkına varın...



5. boyutta son noktayı bangi jumping olayına benzetebiliriz. Asagıya

düsüyoruz. Hicbir seye tutunmuyoruz. Ama biliyoruz ki ayagımız o ipe baglı. ölümden korkmuyoruz. Gidecegimiz varacagımız gelecekten korkmuyoruz. Gecmisin iyi ya da kötü yanlarımızı sırtımızda tasımıyoruz.



Alıntı