Îmânı Yok Eden Bâzı Hâller

Herhângi Bir Zorlama ve Tehdit Olmaksızın Kendi İsteğiyle ve Manâsına İnanmaksızın Bile Olsa, Küfür Olan [Îmân ve İslâm’ın Şartlarından Birini İnkâr veyâ Hafife Almayı İcâb Eden] Bir Sözü Söylemek veyâ Fiili İşlemek, Dini İnkâr Etmek Demektir. Zorlama ve Tehditten Maksat Öldürmek, Bir Uzvu Kesilmek veyâ Çok Şiddetli Dövülmekle Tehdittir.

İnsanı Küfre Götüren Lâfızların İtibâr Noktası Lisân Olup, Söylemiş Olduğu Bu Sözün Manâsına Kişinin Kalben İnanıp İnanmamış Olması veyâ Manâsını Kastedip Etmemesi Mühim Değildir. Meselâ Allahû Teâlâ’nın İsimlerinden Bir İsme Hürmetsizlik Etmek, Emrettiği Fiillerden Birini Hafife Alıp Alay Etmek, Rol İcâbı Puta Tapmak, Haç Takmak, Kâfirlere Mahsûs Bir Sözü Söylemek Gibi.

Kat’i Olan Şer’i Delillerle Sabit Olan Hükümleri Reddetmek, Allahû Teâlâ ve Rasülunu Açıkça Tekzib Etmek, Yalanlamak Manâsında Olduğu İçin Küfürdür. Küçük veyâ Büyüklük Herhângi Bir Günâhı Helâl Görmek, Hafife Almak Küfürdür. Şeriatla Alay Etmek Küfürdür.

İçki İçmek, Kumar Oynamak, Besmele Çekilmeden Kesilmiş Murdar Hayvan Eti Yemek, Hınzır Eti Yemek Gibi Harâm Olduğu Kat’i Delil ile Sabit Olan Bir Şeyi Zaruret Olmaksızın İnkâr Etmek, Helâl Görmek veyâ Hafife Almak Küfürdür. Helâl Görmeksizin veyâ Harâm Olduğunu İnkâr Etmeksizin Bu Fiilleri İşlemek ise Büyük Günâhtır. İşleyen Fâsık Olur.

Bir Kimse Zina ve Haksız Yere Adam Öldürmek Gibi İslâmiyet’te de ve Önceki Bütün Dinlerde de Harâmlığı Sabit Olan Bir Şeyin Helâl Olmasını Temenni Etse, Yine Küfre Girer.

Küfür Olan Bir Şeyi Söyleyen Kişiye Rızâ Göstererek Gülen Kimse Küfre Girer. Bir Kimse Bir Yere Otursa, Etrâfına da Bir Topluluk Toplansa ve Ona Dinî Sualler Sorup Verdiği Cevaba Alay Kastı ile Hep Beraber Gülseler, Tamamı Birden Dinden Çıkar. Bu Şekilde Küfre Giren Bir Kimsenin Yapmış Olduğu Bütün Sâlih Amelleri Boşa Gider, Hanımı Kendisinden Boş Olur ve Yeniden Nikâh Kıyması Gerekir, Hattâ Yapmış Olduğu Haccı Dahi Tekrar Yapması İcâb Eder.

[Şerh-i Emâli; Şerh-i Akâid; el-Bahru’r-Raik.]