Kısaca, “B” işareti ile algılanması gereken mesaj şudur. Yaptığım fiilin yaratıcısı Allah’tır. Bu fiil, Rahman ve Rahim olan Allah’ın manaları (esmaları) ile B’ende, tecelli ederek, açığa çıkarak, algılanır olmaktadır.

Bunu algılayamayan, benim gözüm, benim elim, benim ayağım, benim dilim.. der.

“B” işareti ile gerçeğin farkına varan ise gören gözüm, söyleyen dilim, yürüyen ayağım, Allah’ın ben manası ile benden tecellisi der.

Bu şuura ulaşan, hiçliğini fark eder ve dünyasında açığa çıkan fiilleri Allah’ın varlığı (esmaları) vasıtası ile “B”en zannı ile algıladığını anlar.

“B”nin sırrını idrak edende, tanrı, ilah kavramı yok olur. Var olanın sadece Allah olduğunu anlar. “Lâ İlâhe İllallah”ı idrak ederek yaşamını sürdürür. Bu durum tasavvuftaki fenafillah (Allah’da yok olma) yani “hiçlik" halidir.

Bu makamı hal edinen, kendi varlığının olmadığını, işlerin, Allah’ın esmaları vasıtası ile Rabbi tarafından oluşturulduğunun bilincine varır.
“Allah sizi de, yaptığınız şeyleri de yaratmıştır.” (Saffat Suresi /96)

Konunun algılanması, nefsi yaşayan bir kul için oldukça zordur. Ancak her şeyin başlangıcı ve bitişidir. Çünkü bu gerçeği bilip, fark edenin zihninde fail kim, yapan kim, o mu, ben mi, şu mu!. gibi sorular kalmaz. İkilik biter. Teklik yaşanarak, hiçlik sırrına erilir.