Benim bütün hâlim devreder, döner;
Bu aklı terkedip öğrenmek hüner..
Her gözler görürse, ışığı söner,
Arzu sahipleri bilemez beni.

Canım Mevlâ ile: daima sağım,
(Erinî) diyene tutuşur dağım,
Ahmed-i Muhtar’dan yanar ocağım,
Arzu sahipleri bilemez beni.

Cibrîl-i Emîn’le daim gidenim,
Aranan Hudâ’yı saklar bedenim,
Siper eylemiştir Mevlâ’yı tenim,
Arzu sahipleri bilemez beni.

Gözüm rastgelmiştir, yanınca, ona,
Durmaz, seyrediyor hep kana kana,
Mûsâ’ya görünür O, Tûr-u Sînâ,
Arzu sahipleri bilemez beni.

Muhammed olana (Mescid’Aksâ)yım,
Üçüncü makamda duran Îsâ’yım,
(Firavn)ı, (Karun)u bekler Mûsâ’yım,
Arzu sahipleri bilemez beni.

Ne biter, tükenir mülk ile malım,
Gafil olanlara daim hayalim,
Âşık olanlara hazır (Cemâl)im,
Arzu sahipleri bilemez beni. Mansûr’un dilinden dedim: ENELHAK!
Onun ile oldum belâlalara gark,
(Emre)! nasıl etsin bu halleri fark…
Arzu sahipleri bilemez beni.