Pir Sultan, bir deyisinde şöyle seslenlyor: "Uyuridik, uyardılar
Diriye saydılar bizi
Köyün olduk ses anladık
Suriye saydilar bizi."
Bu dortlugun gerçek anlamı şudur:
Uyur idik, yani gaflet uykusunda idik, hiçbir şeyin farkında değildik. O, Alemlerin Rabbi Zat ki, bir nur zerresinden , ibaret olan aslimızı, "kun" yani "ol" emriyle, "ete kemiğe buruyerek", bize hayat verdi, bizi farka getirdi, görünmez alandan görünür alana çıkardı. Böylece diriye sayildik. Tüm bunlar, "Elestu- Bezmi ve Kaalu Beli" denen zamanda meydana gelmişti. Bu defa Zat, yani HU, halk ettiği bizlere, "elestu-bi Rabbikum" diye hitap etti, yani "ben sizin Rabbimiz değil miyim?" dedi. O vakit farka gelen ve şuur bilincine ulaşan bizler, "beli" dedik. Yani evet sen bizim Rabbimizsin, yani bizi kendi varindan var eden sensin" dedik. İşte duydugumuz bu ses, "Elestu bi Rabbikum" sesidir, mursidin aşkıdır. Bu sesin nereden geldiğini istidadimizla anladık. Bu ses ise ezel sesidir.