Askerde başıma gelen ilginç olay...
Normalde bu yaşadığım olayı yazma gereği duymuyodum ama az önce okuduğum birisinin yaşadığı olaya benzediği için yazıyorum. 2009 yılı askerdeyim, Ankara Hava Üssü nde yaptım askerliğimi. Bana orda verilen görev önemliydi ve tüm gün koşuşturduğum bi işti. Dolayısıyla bazen çok yoruluyodum. Bigün yine koşturduğum günlerden biriydi ve bana gece nöbeti verilmişti. Nöbet saatim 23.00-01.00 kule nöbeti. Nöbete gidiyoruz ekiple, bi yandan öyle bi soğuk varki ankarada -1 derece falan ve ayaz var. Beni kulede bıraktılar. Kule nöbetinde koca bir arazide tek başına olursun, şarjörle tutulur ve dolu şarjör verilir. Hava çok soğuk olduğu için sabit duramıyodum yerimde, ve yürümeye başladım, bir nevi volta atıyodum sanki. Saat 12ye geldi, geçti, bendeki uyku isteği inanılmaz arttı sanki ayakta uyuya kalıcam o derece. Ama bi yandan hava soğuk yüzüm buz gibi nasıl uykum gelir diye düşünüyorum. Yürürken gözüm kapanır gibi oldu, kapandı, sendeledim ve birden açtım gözlerimi; karşımda birisi yan durmuş ama kafasını bana çevirmiş bakıyodu. Şoka girdim; sabit durdum, 3-4 saniye sonra buğulaşıp kayboldu karşımdan. Ama ilginç bi detay görüntü netti : asker traşı olmuş, beyaz tişört giymiş ve gri eşofman altı vardı altında. Hemen silahımı doğrulttum, bakındım sağa sola hiçbişey yok. Neyse, Benim düşündüğüm gibi, sizde aynı şeyi düşünüyosunuz şu an, Halüsinasyon. Nöbet bitesiye kadar çok tedirgin olsamda içim rahattı, yorgundum, uykum çok vardı, hava soğuktu falan filan böyle olması normaldir dedim.
Fakat, işin boyutu sonradan farklı gelişti. Ertesi gün olayı arkadaşıma anlattım, ama kimseye anlatma diyede tembihledim, tabi çocuk korkmuş gidip komutana anlatmış durumu. Komutan beni çağırdı, içimden diyorumki kesin azarlicak niye milleti korkutuyosun diye düşünüyorum, tam tersi adam benden olayı detaylı anlatmamı istedi. Anlattım ve ciddiye aldı durumu inandı gibi. Hatta birkaç komutana daha anlattı durumu gelip hepsi beni dinledi. Çok şaşırdım. Sonradan öğreniyorum: nöbet tuttuğum yerin yanında bi park var ismi şehitler parkı ve daha önce benim tuttuğum yerde askerler birşeyler görmüş hatta bitanesi boş çalılara tüm şarjörü boşaltmış. Nitekim, bazı komutanlar o saatlerde benim nöbet tuttuğum yerde gezmeye başladı. Bana gece yine kule nöbeti verildi, nedense hiç korku yoktu, hatta istek vardı bi daha görürmüyüm acaba diye, nöbette bende gözlerimi faltaşı gibi açıp etrafı izlemeye başladım , ama bi daha denk gelmedi. Halüsinasyon diyorum ama benden öncekilere benzer olayların olması enteresan.
Alıntı
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim..
|