---------------ALINTI----------------
– İnsan
– Cin
– Melaike
– Ruhaniyet ( ervah-ı Tayyibe ve ervah-ı habise olarak ikiye ayrılır )
– Hayvanat
– Nebatat

Tüm bu yaratılanlar koku ile birbirlerine irtibatlıdırlar. Bu irtibat sırlıdır. İhtiyaç ile nimet dengesini bizzat Allah-ü Teâlâ kontrol etmektedir. AllAhın dilemesi ile bu sır kokularla şifrelendirilmiştir. Bunların haberleşmeleri koku iledir. Şifaları koku iledir. Her türlü iletişimi koku ile sağlayabilirler.

”Koku, gönül gözünü açar”
Ervah-i Tayyibe ( Güzel ruhlar) hoş ve temiz kokuyu severler. Kötü ruHlar (Ervah-ı Habis) ise kötü kokuyu severler. Nasıl ki pisliği seven ve onun kokusunu hisseden pislik böceği varsa, Gülü koklayan bülbül de vardır.
Allahın esmaları zikredildikçe, sureleri okundukça yayılan hoş kokular bunları dinleyenlerin hoşuna gitmektedir. Adeta onların gıdasıdır. Hal böyle olunca hoş, temiz koku sürenler daima temiz ruhlarla birlikte olurlar. Tasarrufu kıyamete kadar devam edecek olan velilerin ruhları bu tür kokuları hissettiklerinde o kişinin güzel istidadlı olduğunu anlarlar ve onun için Rahmana müracaat ederler. Ondan yardımlarını esirgemezler.
“Öyle sözler vardır ki kokusundan kimin söylediği anlaşılır.”
Varlıkların ulvileri genellikle gül ve safran kokusundan vazgeçMezler ancak yinede, ama icabet etmek için ama farklı sebeplerden dolayı özel sevdikleri veya ilgilendikleri kokularda vardır. Nasıl ki insanların beğendiği kokular farklı farklı ise ulvi ve süfli varlıklarında diğerlerine göre sevdikleri birbirinin zıddı kokulardır.
Ulvi varlıkların sevdiği bazı kokular:
1-Gül, 2-Safran, 3-Misk-u Amber, 4-Elma kokusu, 5-Melisa, 6-Ardıç, 7-Kakule, 8-Zencefil, 9-Safran. 10- Yasemin, 11- Karanfil 12- Reyhan 13- Lavanta 14- Çörek Otu 15- Sandal 16- Ud

Habislerin sevdiği kokular: 1- Tütün (Sigara) kokusu, 2-Adamotu, 3-Lağım,4-Artık ve Leş kokusu, 5-Kankurutan, 6-Yaban kavunu, 7-Yanık kokusu 8- Günlerdir temizlenmeyen insan kokusu. Ayrıca hoş olmayan tüm kokular onların sevdikleridir, gıdalarıdır.
“Koku adab ve usulüne riayet eden bir kul için muhteşem bir nimettir.”

Allah dostlarının genellikle tercihleri gül kokusu olmasına rağmen yinede manevi derecelerine has olsa gerek farklı kokuları kullandıkları olmuştur.

Abdulkadir Geylani hazretlerinin sevdiği kokuların başında “Gül” kokusu gelmektedir. Sonrasında ise “Itır”, “Menekşe” ve “İğde” kokusu gelir.
Emir sultan hazretleri Erguvan kokusundan vazgeçmezdi.

Mahmud Sami Ramazanoğlu k.s ise “Gül” esansını tercih ederlerdi.

Bediüzzaman Said-i Nursi k.s ise meleklerin sevdiği koku olan “Tefarik” (Paçuli ) kokusunu yanından eksik etmezlerdi.

Musa Topbaş k.s “Fevâkih, ve hum mukremûn. Fî cennâtin naîm.” Saffat 42-43. ayetinde buyrulan bir tür cennet meyvesi kokusuna mütevelliT meyvelerden oluşan “Fevakih” kokusu kullanırlardı. “Gül” esansıda vazgeçilmez kokuları idi.

Bazı kokuların bir takım faziletlerinden bahsedecek olursak;

Misk : Misk kullanan Nazarın etkisini ortadan kaldırır. Yanlarında madde olarak taşırlarsa nazar değmez. Misk kesesi ile taşınırsa büyü tutmaz. Cinler musallat olmaz. Sufli varlıklar uzaklaşır. Ayrıca miski kesesi ile taşıyana düşmanı zarar veremez ve insanlar tarafından sayılır, sevilir.

Amber : Kokusu basireti açar. Kalb gözünün açılmasını isteyen bu kokuyu sıkça kullanmalıdır. Amberin kokusu insan ruhunu güçlendirir. Peygamberimizin s.a.v kullandığı kokudur. Büyüye uğramış kişiye iyi gelir.

Paçuli : İşyerinde, veya evinde bu kokudan bulunduran kimsenin bereketi artar. Hiç para sıkıntısı çekmez. İsteyen para kesesine veya cüzdanına sürebilir.

Ayrıca insanları tesir altına almak ve sözünü dinletmek içinde aşağıdaki kokulardan her hangi biri kullanılabilir.

Gül : Kişinin kendisinden önce kokusu karşısındakini cezbeder. Kabul görmek isteyenler içindir.
Lavanta : İnsanı etki altına almak için kullanılır.
Miski amber : Sözün dinlenmesi, saygı hürmet görmek için kullanılan muhteşem bir karışımdır.
Reyhan : Bu koku ile herkesi kendinize hayran bırakabilirsiniz.