Önce şunu düzeltmekten başlayalım;
Havas diye bir ilim ismi yoktut. Havas bir zümre ismidir. Ait olunan bir statü diyelim. Avam halk..
Haliyle havas ilmi yerine "manevi ilimler" dense doğru olur. Hoş bu havas-avam ayrımı tasavvufi bir ayrımdır. İslam da böyle bir ayrım söz konusu değil. Alim kimseye hürmet bambaşka bişey. Zaten bu ilimlerin net bir şekilde kullanıldığına dair ne sahih, ne sarih bir hadis bulunur. Tasavvuf ile İslam dünyasına girmiştir. Ehli sünnet ise benimsemiştir filan. O detaylara girince yine tuhaf tuhaf sorular tartışmalar gelecek buna da lüzum yok. Neyse gelelim bu işin ulema da neden hoş karşılanmadığına. Kelamcılar zaten zerre kabul etmez de bu işleri biz Bi tık fıkıh açısından bakalım.
Şimdi Allah bizlere bir kitap, bir de onu çok güzel uygulayan bir resül yollamıştır. Bu iki güneşin ışığı ise şeriattır. Şeriat zahire hükmeder. Batıni bir durum var ise de buna hükmetmez. Şeriat dışı kalan her şey de dinimizce bid'at olarak kabul edildiği için fıkıh alimleri manevi ilimler dediğimiz bu in cin uçma kaçma işlerini kabul etmezler. Hoş haramı helali net olmayan bir ilim de olmaz zaten. Yani kısacası demek istediğim şey şu; dinin adı İslam ise, ibadet, kulluk Allah'a ise kendisi bir kitap yollamış, bir de resul ile kendisine nasıl kulluk edeceğimizi anlatıp göstermiş bize. Geriye kalan kısım sünnete uygun değilse ise havadır. Birileri dilediği kadar irfandır bu diye bağırsın çağırsın. İtikat imamları, öncesinde de bir çok alimler bu işlerin adını koymuş, hükmünü vermiştir. Manevi ilimlerin Öncüleri ibnül arabi ve hüccdül İslam Gazali dir. İbnül arabinin çok sakat düşünceleri vardır. Gazali ise ondan ben bişe anlamadım. 80 tane kitabı varsa 80 inde de farklı ruh hali içindedir. Net Bi durum söz konusu değil onda da. Zaten Allahu alim ne gördü ne anladı bilinmez, ömrünün son 10 yılını in cin ile değil sürekli olarak töbe ile geçirmiştir.
Her ne ise... Kısacası
Herhangi bir işin İslam'a uygunluğuna bakılacaksa direk şeriat hükümlerine bakmak lazım. Şerri şerifte bir örneği yok ise maslahatlar meselesinde incelenmeli. Eğer orada da bir sonuca çıkılamamışsa en hafif hali ile bid'at olduğundan uzak durulmalıdır. Haliyle bu kıstaslara pek uygunluk göremedim ben.
Şimdi birileri sürekli bişiler yazacaklar o alim bu alim şu alim diye.
Yahu arkadaş Kurani olmadı sünnetten (sahih, sarih) bir delil koyun yahu. Şu alim bunu dedi tamam bu doğru diye bir şey yok. Allah dini kemale erdirdi, kanunlarını da kendi koydu ve kimseye de soradan hüküm koyma yetkisi de vermedi.