Öncelikle Şunu söylemeliyim,islama inanan kişiler için günahtır.bilerek yapmak ayrıca günahtır...



İnternette baktım bu deneyimlerimden daha ileri seviyede reel bir kimse var mıdır? diye lakin bulamadım,o yüzden başarılı buluyorum şuan için kendimi...



Deneyim -1-



Aylar öncesi evde tuvalette iken ,karasinek fayans üzerinde idi...

Tuvalette idim,bunun etkisi komik gelebilir ama tuvalet değişik bir rahatlama tipidir,biyolojik ve psikoljik olarak...

Neyse...

Bir gün öncesi,bizim spatyoma benzer bir sitede okumuştum,nekro ve lunarkineziyi...

Tabi o aylarda kineziye merakım çölde suya susamış insan kadar...

sineğe hiç yoksa 5 dakika sadece baktım ,hareket ettikçe sinir olmaya başladım en son tekrar bir fayansa kondu...

Gözlerimi ayırmadım...

Gözlerim açık vaziyette aklımdan o sineğin vücudundaki kan akışının donduğunu imgeledim...

buna o kadar inandım ki hareketsiz kalması yardımcım oldu...

neyse tuvaletten çıktım...

aradan bir ondakika sonra şuan için hatırlayamıyorum ama bir şey için tekrar tuvalate girdim alcağımı aldım çıkarken bizim sinek dikkatimi çekti...

sesli bir şekilde"ulen sen ne yüzsüz bir varlıksın,ölesin diye nekrokinezi yaptık,hala duvardasın ya "diye sesli bir şekilde espri yaptım,sonra dedim şuna br dokunayım rahatsız edeyim...

Dokunmam ile birlikte yere düştü,ne kıpırdama ne bir toparlanma şok oldum...

o gün girdiğim günahın bile farkında olmadan nekrokineziyi ilk denemede başarılı olmam o kadar mutlu etmiştiki beni anlatamam...



Deneyim -2-



ikinci deneyimde ,izmir buca kaynaklar köyüne gitmiştik bir tanıdığımıza...

orda böyle iri karıncalar var,köy yeri ondan olsa gerek...

neyse...

binanın güneş almayan yerine geçtim bi sigara yaktım...

bak bazen sigara inanılmaz bir meditasyona değişilmez...

neyse oturdum betona...

karıncalar vızır vızır...

bir tanesi diğerleri gibi çiğdem kabukları taşımıyor...

sesli bir şekilde,ses şef misin len dedim millet çalışıyor sen milletimi takip ediyon felan diye kendimce yine konuşmalar...

buna odaklandım...

aynı işlem ...

kanının donduğunu artık hareket edemeyeceğine inandım...

yine başarılı olduğuma inanıyordum... 4-5 dakika sonra,başarısız olduğuma inandım...

Çünkü...

geçen 4-5 dakika sonra yavaş yavaş toparlandı ve aynı hızla uzaklaşıp betonun oyuntusuna girdi...



bundan sonra bir kaç kez daha denedim ama,aklıma şu akrınca olayı geldikçe inancımı zayıflattı...

ve sıkıldım artık uğraşmıyorum..