İNŞAALLAH demek, ben Allah Kanunları'na güveniyorum demektir. Bu kolay değildir.Bu sözü laf olarak söylüyoruz, ama buna ruhen yatkın değiliz.

İnşaallah, Allah'ın izniyle anlamına gelir. Ve İlahi bir otoriteyi kabul etmek demektir. Eğer insanın kalbinde, İlahi Otorite'ye karşı gerçek bir iman yoksa, kuru kuruya, sayı sayar gibi ''İnşaallah'' demesi hiç bir şey ifade etmez.

Bu bir iman ve bilgi meselesidir. Bu söz dillere pelesenk edilmiş olabilir, daima tekrarlanabilir, ama bunu bilerek söyleyebilmek büyük meseledir. ''İnşaallah mal mülk sahibi olurum'', ''İnşaallah işlerim tıkırında gider.'' vs. tarzındaki sözlerle insan, kendi maddi ihtiyaçlarının tatmini için, nefsinin doyurulması için yukarıdan destek bekliyor....

Oysa gerçek bir inanca sahip olsa, ''inşaallah'' diyemez. Acaba, onu arzusuyla, ilahi arzu biraraya gelmiş de mi, O'nu kendisine şahit tutuyor?...Kim geleceğini garanti etmiştir?...

Ruhsal otoriteye güven şuuru, uyanıklığın gözükmesi, bencil işlerin terkine sebep olur. Böylece şuurlanmış olan insanlar, Dünya ve Evren hakkında ince bilgilere kavuşurlar. Dünya Okulu'nun açık bilgilerine ulaşırlar.
Kutsal Ruh, Ruhsal İdare Mekanizması'ndan gelen açık bilgilerle yaşanır. İnsanlar aldanma şuurundan, ''tasdik şuuru''na geçerler. Yani, verilen bilgilerin doğruluğuna bizzat kani olurlar...

İMAN BİLGİYE DÖNMÜŞTÜR...

Buna eski dilde en yüksek arkadaş anlamına gelen 'refiki ala' denilir. İman bilgi haline geçer, ve aynı zamanda Ruhsal İdare Mekanizması'nın varlığı bilinir... Bu bilme işi bir ihsandır., bir fazilettir, bir inayettir, kurtarıcı bir husustur...