Ademm Nickli Üyeden Alıntı

Bir insanın herhangi bir durumda Allah’ın, Peygamberimiz (asm)'in veya bir veli zatın huzurundaymış gibi ya da ölüm anı gelmiş gibi yapılan düşünce ve his alemine*rabıta*deniliyor. Bu işin esas gaye ve hedefi, her an Allah’ın huzurunda olma şuuruna ermek ve bu vesile ile Onun rızasına uygun yaşamaktır.

Peygamber Efendimiz (asm) sürekli bu hâl üzereydi. O, her an Allah’ın huzurunda olma şuurunda olarak yaşadı. Bu anlamda bir rabıta Peygamberimiz (asm)'in en büyük sünnetlerinden biridir.

Tarikattaki rabıtaya gelince:*Tarikata giren bir mürit, bazı durumlarda şeyhini düşünerek ve onun yanındaymış gibi kalp bağı kurmaya çalışarak, İslam dinini daha iyi yaşamaya çalışmaktadır. Şeyh, müridini önce kendine, sonra Peygamberimiz*(asm)'e, en son da Allah Teala’ya bağlamak istemektedir.

Bu düşünme ve rabıta, Allah namına olduğundan ve insanları Allah’a yaklaştırma niyetiyle yapıldığından caizdir.*Fakat Allah muhafaza etsin, şayet bu hareketi Allah namına değil de sırf şeyh efendi namına yapsa, o zaman yanlış bir hareket olur. Bütün hak tarikatlar Kur’an'dan alındığı için, bunların yaptığı rabıtaların da izahını Kur’an'a zıt olmayacak şekilde yapılması icap eder; yoksa hak bir yol olmaz.

Eğer bu yola girmeden doğrudan Allah’a rabıta yapabilirsek en güzelini yapmış oluruz.

Ölümü düşünüp,*"Bir gün bende öleceğim!.."*diye rabıta yapmak da güzeldir.*Kabir, ahiret, haşir, sırat, cehennem gibi alemleri de rabıta yaparak daha dikkatli yaşamaya çalışmak da tavsiye edilebilir.

Tarikatın amacı böyleyken nasıl bidat ve caiz diyebilirsin ki erzurum ?

Unutmayın ki şeyhler hıristiyanlarda olduğu gibi haşa ALLAH c.c ortak koşuluyor insanalr şeyhler zümresini insanlardan farklı görüyor gibi algı her zaman cahil burjuva kesimin ve ilmi yanlış yorumlayanların düştüğü hatalardandır .

Bir konuya caiz değil diyebilmenin yolu ayet ve hadislerin ışığında yapılabilir o şeyh lerki sizin bizim gibi etten kemikten farkımız onlar hakiki kül makamına ulaşmış ve isteyene nasıl ulaştığını maddi yönüyle kuran-i kerim ve hadislerle maneviyattaysa rasulullah s.a.v öğretmesiyle ardından gelen insan toplumlarına yardımcı olmaktalar.

Kim olursa olsun insana dua edilmez lakin insan vesile kılınır kulunun hürmetine affet diyilebilir.

Burda kula haşa ALLAH c.c sıfatı yüklenmez kulluk sıfatı dahilinde kulun kul olduğu
idrakinde vesile kılınması dahilinde bi beis yoktur sünnette dahi birçok örneği vardır yukarıda geçmekte selametle ...