Abdullah b. Mesud bildiriyor: “Kim Bakara suresinin başından dört ayet okursa, şeytan sabaha kadar o eve girmez: Başından dört ayet (Elif Lam Mim sayılmamış), Ayete’l-kürsi, onun ardından gelen iki ayet ve surenin son üç ayetini okursa, o gün kendisine ve ailesine ne şeytan ne de üzücü bir şey dokunur. Bu ayetler mecnun/saralı bir adama okunursa mutlaka o halinden uyanır/kurtulur.” (bk. Darimi, Fedailu’l-Kur’an, 14)

Yine Abdullah b. Mesud anlatıyor: “Kim bir evde Bakara Sures’nden on ayet: -başından dört ayet (Elif Lam Mim sayılmamış), Ayete’l-Kürsi ve devamı olan iki ayet (Bakara, 2/256-257) ve son kısmını (Amene’r-Resulü ve ondan önceki ayet) -Bakara, 284-286- okursa, sabaha kadar şeytan o eve girmez.” (Taberanî, el-mucemu’l-kebir, 8592-şamile-, Darimi, a.y; Mecmau’z-zevaid, 10/118)