Hocam işin kötüsü ailem beni ve kardeşlerimi hep camiye yatılı Kur'an kursuna gönderdi sonra biz doğru yolda olalım diye imam-hatip ondan sonra ilahiyat kazandım gittim. Ama o zaman öyle bir gözüme perde örtülmüş ki ben ölürüm de ilahayata gitmem diyordum sevmiyordum ilahiyati halbuki şuan o kafayla ilahiyata gitmeseydim ben tabiri caizse çok daha kötü yollarda olurdum. Rabbim korumuş diyorum.
Benim hocalarımda hep uyarmıştı ama bir kulaktan girdi ötekinden çıktı. Herhalde diyorum biri benim için dua etti de doğru yola yöneldim.