Merhabalar, bu forumda trol arkadaşlarının gazabına uğrayıp ateizmi destekler nitelikte sorularda sormuştum. Bilenler bilir.
Lakin esasında hiç bir zaman Allah'ın varlığını reddetmedim. İmanımda çok büyük şüphelerde oldu. Ancak bu şüphelerimin temel sebepleri;

1) SUBJEKTİF BİLİM VE BİLİMİ İNANÇ KARŞITI GÖSTEREN YAKLAŞIMLAR

2)TARİKATLARDA OLUŞAN YOLSUZLUK VE SAPKINLIKLAR, PEYGAMBEYRDEN FAZLA KERAMET SAHİBİ ŞEYHLER ,SORGULAMAYI HARAM SAYAN YAKLAŞIMLAR OLDUKÇA ETKİLİ OLDU.

Arada namaz kılıyorum ancak aklıma bir soru takılıyor kendimi onu araştırırken şüphe içerisinde buluyorum.
Bazen kendi kendime diyorum; Acaba gerçekten tanrı yok mu?
Hepimiz çoklu evrenler modeline göre milyarlarca evrenden birinin milyarlarca güneş sisteminden sadece birinde canlılık oluşmuş bu gayet olası bir durum yani bunda olağan üstünlüğün olmadığı belli.

Sonra diyorum acaba lise döneminde ergenken sevdiğim kız bana baksın diye okuduğum celpler mi beni imanımdan etti. Allah rızası için bu kardeşinin yaşadıklarını yaşayan var mı? Yada yardım edecek bir Allah'ın kulu .Bakım vs yapılsa ne olduğu anlaşılır mı?
(BAKIN PSİKOLOJİK BİR DURUM DEĞİL BU EMİN OLUN BİRGÜN ALLAH'A ibadet ederken öbür gün TANRI'nın olamayacağını düşünüyorum.)