yıllar önce bilgi sahibi derin bir hocaya,derdim dünya değil,gökyüzü ve sırları demiştim.çocukluğumdan beride merakım vardı,annanemin dedesi derin hocaydı,eli kolu bağlı gelen,elini öpüp helallik isteyip gidiyordu.öyle kitapları vardı ki,gidip hep okumaya çalışırdım,tabi ozamanlar 7 yaşındayım,dedemin kitapları öldükten sonra sandığa girdi.kimse açamıyordu sandığı ,sandık kilitli olmamasına rağmen,gece uyuyorum herkes uyuyor gökyüzü ışıl ışıl ey Allahım cc dedemin kitaplarını almak istifade etmek ve sana hizmet etmek istiyorum dedim.amaç ticaret değil,Allahı cc anlamak ve ilimde ilerlemek.birden sandıktan ses geldi,gece sessizliğinde kitapları altın gibi parlıyor,tabi ozaman dedem yok vefat etti,üzerinden zaman geçmesine rağmen aklım kalbim kitaplarda,bizimkiler sandık açılmıyor,kilitli değil,beni sandığa yaklaştırmıyorlar,o hal yirmi küsür yaşlarıma kadar devam etti,ama o geceye kadar ses gelen sandık odasına gittim dediğim ki sandık açılmış kitaplar altın gibi parlıyor ev halkı uyuyor aldı beni korku,bir adım attım durdum bir adım attım durdum sonunda sandığın önüne geldim,kitabın bir tanesini elime aldım ve beni bir ateş sardı kalbim bile yanıyor,sonra bütün kitapları aldım ve hepsine sarıldım sizin ilminizi öğrenmek ALLAHI CC tanımak ve hizmet etmek istiyorum yardım edin dedim.sonra ledün ilmi tamamen hayatıma girdi.çocukluğumda bile isterdim herkes oyun oynardı ben süre ezberlerdim,kuranı kerimi yanımda eksik etmezdim okulda tenefüste bile okuyup anlamaya çalışır not alırdım.ledün ilmi öyle bir ilimki şuurun ve aklın asla yerinde olmaz derindir ve sen o derinlikte kaybolursun.demek istediğim kişiye bu istidat verildi ise gelir,yada kişi kendi çabası ile bu bilgilere izin verildiği kadar ulaşır.ledün ilmi candır.can verenler pervane misalidir bu alemde...vesselam...