Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Hakikat şu ki kim benden sonra terk edilmiş bir sünnetimi ihya ederse, onunla amel eden herkesin ecri kadar o kimseye sevap verilir, hem de onların sevabından hiçbir şey eksilmeden. Kim de Allah’ın ve Rasulünün rızasına uygun düşmeyen bir dalalet bid’atı icad ederse onunla amel eden insanların günahları kadar o kimseye günah yükletilir, hem de günahlarından hiç bir şey eskitilmeden.”

Tirmizi, Müslim, Ebu Davud

Haklarında bir çok hadisler ulaşmış gün ve gecelere değer vermek, bu gün ve gecelerde insanların birbirini kutlaması ve islamın öğrettiği gibi o günlerin kıymetini bilmeye çalışarak ibadetler etmek gerçekten de Allah'ın ve Rasulünün rızasına ters bir hareket olduğunu mu düşünüyorsunuz. o halde bütün halk ve çoğunluk büyük delalette helak olmuş vaziyette demektir.

İnsanlar sürüler halinde dinden çıkarken ve yanlışlara sürüklenirken bizim bu konuları tartışmamız bile aslında ahirette hesabı sorulacak işler. Ev yanıyor ve biz onu söndürmek ve söndürtmek yerine. millete, bakın Ay ne güzelde parlıyor demek gibi bir şey bu. İmanı tutmanın elde ateş tutmak kadar zor olduğu günlerde, biz bu konuları döndürüp duruyoruz, Allah ve Rasulü de bizden bunu isterdi.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki:
Ahiret yolcusunun ibadetle ihya edilmesi kuvvetle müstehab olan mübarek geceleri boş geçirmesi uygun değildir. Çünkü bunlar hayır mevsimleri ve kârı bol olan gecelerdir. Kazançlı mevsimleri ihmal eden tüccar, bir kâr sağlayamadığı gibi, mübarek geceleri gafletle geçiren ahiret yolcusu da maksada ulaşamaz. Bu geceler: Muharremin birinci gecesi, Aşûre gecesi, Recebin birinci, beşinci ve 27. gecesi ki buna Mirac gecesi denir. Şabanın 15. gecesi, Arefe gecesi ile iki bayram gecesidir. (İhya)

Benim için bu kadar kaynak ve tartışma yeterli. Gerisi şeytanın kalpleri vesvese ile doldurup meşgul etmesidir.