Cüveyriye radıyellahu anha annemiz anlatıyor: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem sabah namazını kıldıktan sonra yanımdan ayrıldı. Ben ise namaz kıldığım yerde kaldım.

Kuşluk vakti döndü. Ben hala yerimde idim. Bana: "Benden sonra yerinden ayrılmadın mı?" dedi.

Ben de "Evet" dedim. Bunun üzerine Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Senden sonra 3 kere 4 kelime söyledim ki, senin bugün dediklerinle tartılsa onlardan ağır gelir." dedi (ve şu tesbihi öğretti);
سُبْحَانَ اللّٰهِ وَ بِحَمْدِهٖ عَدَدَ خَلْقِهٖ وَ رِضَاءَ نَفْسِهٖ وَ زِنَةَ عَرْشِهٖ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهٖ
Sübhânallâhi ve bi hamdihî adede halqıhî ve ridâe nefsihî ve zinete arşihî ve midâde kelimâtih.

Manası: Mahlûkatının sayısınca, nefsinin rızasınca (Kendini razı edecek kadar), arşının ağırlığınca ve kelimelerinin mürekkebince (sonsuz kere) ALLAH'ı tesbih eder ve O'na hamd ederim. (Müslim, Sahih; 2726)
-------------
Aynı zamanda bu tesbih kabrin başında okunduğu zaman, ölen kişiye çok menfaati olacağı İslam büyüklerinden aktarılmıştır.