Zengin olup da İslam'a hizmet ederim diye düşünen kardeşim!

Bu hayal için asırlardır nice gençler ömürlerini verdi. Gecelerini verdi. Gündüzlerini verdi. Sevdiklerini doyasıya sevemedi. Yanında büyüyen kızını göremedi. Oğlunu göremedi. Hasta ziyareti edemedi. Taziyeye gidemedi. Anca iş görüşmeleri, anca yatırım, anca yeni yerler arayışında oldu.

Gençlerin çoğu bu yolda heba oldu. Yaşlandı. Hiçbir şey elde edemeden yaşlandı. Çocukları kaba saba olmuş da haberi yoktu. Torunlarını tanıyamadı. Dostları birer ikişer ölmüş de haberi yok. Artık geri dönüşü olmayan bir yolda olduğunu, bastonu olmadan yürüyemeyecek hale gelince anladı.

Zengin olanların da çoğu verdiği sözü unuttu. Niçin zengin olmasını gerektiğini bilemedi. Zenginliği bir türlü yakalayamadığını düşündü. Ona göre hep fakirdi. Daha zengin olmalıydı. Zenginleştikçe her şeyi değişti. Çevresi değişti. Çehresi değişti. Çerçevesi de değişti. Eşini değiştirdi, evini değiştirdi, eski arkadaş ortamını değiştirdi, verdiği sözü değiştirdi. Zengindi ama haberi yoktu. Haberi olmadan da toprağa konuldu. Zenginlik hayali kura kura yaşadı ama fakirlerle aynı mezarlığa defnedildi...

Zengin olma, demiyorum. Ama İslam'a hizmet etmek için zengin olmalıyım hayali de kurma. Yüz lirasının bir lirasını vermeyen, yüz bin lirasının yüz lirasını vermez. Tarih zenginlik peşinden koşan nice kayıp gençler ve nice cimrilerle doludur.

Vereceksen bugün ver. Bugünün fakiri yarının fakirinden evladır.

Sakın şu ayette bahsedilenlerden olma!

Onların içinde öyleleri var ki, "Allah bize lütuf ve kereminden (mal ve zenginlik) bahşederse biz de elbette onu hayır yolunda harcar ve iyi kimselerden oluruz" diye Allah’a söz vermişlerdi. Ama Allah onlara lütuf ve kereminden ihsan edince hemen cimrilik gösterdiler ve verdikleri sözden yüz çevirdiler, zaten yan çizip duruyorlardı.

Tevbe Sûresi 95-96