Bir gün Hz. Musa (a.s.), çırılçıplak bir fakir gördü; beline kadar kumlara gömülmüştü. Dedi ki:

- “Yâ Musa, Cenâb-ı Hakk’a dua et de beni şu fakirlikten kurtarsın, artık dayanacak gücüm kalmadı.” Hz. Musa (a.s.) dua etti, duası kabul edildi. Bir gün Hz. Musa (a.s.) Tûrisînâ’dan dönerken bir kalabalık gördü. Adı geçen fakiri, elleri, ayakları bağlı olduğu halde ortaya almışlar, seyrediyorlardı.

- “Ne oluyor?” diye sordu. Dediler ki:

- “Bu adam şarap içmiş, sarhoşken birini öldürmüş, şimdi kısas edilecektir.”

Kedilerde eğer kanat bulunsaydı, dünyada bugün serçenin nesli tükenmişti.

***

Bazı âcizler olur ki, biraz güç kuvvet kazanınca kolunu bükeceği âciz aramaya başlar.

Hz. Musa, Cenâb-ı Hakk’ın her işinde bir hikmet olduğunu hatırlayarak cüretinden dolayı tövbe ve istiğfar etti ve şu anlamdaki âyeti okudu: “Eğer Allah, kullarının rızkını bol verseydi, yeryüzünde ne azgınlıklar yaparlardı!”

Aşağılık bir kişi makam mevki elde ederse, sen onu hüsranının sebebi bil.

Hikmet: Pederin balı çoktur, fakat çocuğunda yiyecek kabiliyet yok.

Bir şahsa zenginlik vermeyen yüce Allah onun halini senden daha iyi bilmez mi?

Sa‘dî-i Şîrâzî, Gülistan, 115-116.