Bilmiyor ki insan ; Besleyemediğin her şey ölür... aşk iki insanın içinden birbirine gürüldeyerek çağlayarak gelen bir his bir çekimdir ki onca güzel kelimeyi hitabı bulur da sevgiliye dair, yine de yetinemez.... Sevgi insana insanı hoş gördüren bir kaynaktır ki hafızaya tüm kusurları unutturan bellekten kötü izleri silen ve yenileyici gücü vardır....her iki duyguda iki insanın birbirinde kimyasal ruhsal kaynaşma ve eriyip hemhal olma halidir...kendinden bir miktar vazgeçiş ve karşındaki olabilme bir aynaya iki suret olarak girip tek surete dönüşebilme halidir....tek taraflı olacak bir iş değildir...bu duyguları sevdim ben onu dediğiniz insanda vazgeçemediğiniz bencilce istekleriniz kendinize özel saydığınız kutsadığınız, duvarlarını yükselttiğiniz mabediniz -egolarınız için sakatlarsanız yola devam edemezsiniz... işte post modernin insanı bu yüzden birine bağlanma sorunları yaşıyor.