"Sizler daha evvel 'on alamet'i müşahede etmedikçe asla kıyamet kopmayacaktır." buyurdu. Ve şunları zikretti: "Duhan, Deccal, Dabbetu'l Arz, Güneş'in batıdan doğması, İsa'nın dönüşü, Ye'cuc ve Me'cuc'un çıkması, biri doğuda, biri batıda, biri de Arap Yarımadası'nda olmak üzere üç 'husuf'; yani arzın çökmesi. Bu alametlerin sonuncusu ise Yemen'den çıkıp da, insanları toplantı yerlerine doğru önüne katarak süren bir ateştir."
Sahihi Müslim, C.8, H.no: 2901, s.434


Ebu Sa'id şöyle rivayet etmiştir:
Resulullah(s.a.v.), şöyle buyurdu: "... Allah Teala: (Adem'e); 'Her bin kişiden, dokuz yüz doksan dokuzu (cehenneme gidecek)' diye cevap verir. Yüce Allah, Adem'e böyle buyurduğu zaman; (bunun verdiği dehşetli korkudan) çocuğun ihtiyarlayacağı ve her gebe kadının, çocuğunu düşüreceği zamandır. Ve orada mahşer halkını sarhoşlar halinde görürsün. Halbuki onlar hiç de sarhoş değillerdir. Fakat Allah'ın azabı çok şiddetlidir."
Oradakilere bu haber ağır geldi de: Ya Resulallah! Bu, binde bir kişi hangimizdir? diye sordular. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.): "Size müjdeler olsun! Muhakkak sizden bir kişiye mukabil, Ye'cuc ve Me'cuc'den bin kişi (cehenneme gönderilecektir)." buyurdu...
Buhari, C. 9, Hno:1373, s.103-104; Sahihi Müslim, C.1, H.no: 222, s.306.


Hadis de onların cehenneme gideceği ifade ediliyor acaba insan mı olacaklar ve sizin dediğiniz olsa idi bilinmesi gerekmez miydi

Zira sıralamayı bilmiyorum net olarak hadislerden yola çıkarak bulunabilir fakat on büyük alâmet den sonlara doğru yecuc mecuc. Önceki hadiseler vuku buldu mu acaba

---------- Post added 21.10.20 at 00:47 ----------

Sonra Allah; İsa'ya kölelerimi Tur Dağı'na doğru götür diye vahyedecek. Çünkü Ben, bazı kölelerimi çıkaracağım ki onlarla savaşmaya kimsenin gücü yetmez. Bunlar, Ye'cuc ve Me'cuc kavmidir. Bunlar, her bir tepeden seller gibi akarcasına inip yeryüzüne dağılacaklardır. İlk gurup Taberiyye Gölü'ne inecek ve oranın suyunu içip bitireceklerdir. İkinci gurup, o göle uğrayacaklar ve önceden burada su vardı diyeceklerdir. Sonra Beyti Makdis(Mescidi Aksa) dağına varıncaya kadar yürüyecekler ve şöyle diyecekler: Yeryüzündekilerle savaştık ve hepsini öldürdük, haydi şimdi de gökyüzündekileri öldürelim diyecekler. Oklarını fırlatacaklar da Allah onların oklarını kana bulanmış olarak geri çevirecektir.

"Meryem oğlu İsa ve çevresindekiler kuşatılacaktır. O gün bir öküz başı, sizin için yüz dinardan daha kıymetli olacaktır. Sonra Meryem oğlu İsa ve arkadaşları, Allah'a dua edecekler de Allah o kavmin boyunlarında kurtçuklar meydana getirecek ve tek bir kişinin ölümü gibi ölüp yok olacaklardır. İsa ve arkadaşları, bulundukları yerden dağılacaklar da; ölüp yok olan Ye'cuc ve Me'cuc kavminin yağlarının kokmuş etlerinin ve kanlarının bulunmadığı bir karış yer bile bulamayacaklardır. İsa ve arkadaşları tekrar Allah'a dua ve niyaz edecekler. Allah, o leşlerin üzerine, deve boyunlarına benzeyen kuşlar gönderecek. Bu kuşlar, onların leşlerini 'derin bir çukura' atarak yeryüzünü temizleyeceklerdir. Müslümanlar, bu toplumun geride kalan oklarını yaylarını ve ok koydukları torbalarını yedi yıl yakıt olarak kullanacaklardır.

"Allah onlara bir yağmur gönderecek ve kıldan yapılmış kerpiçten yapılmış tüm evler bu yağmurdan zarar görecektir. Bu yağmurla yeryüzü, leşlerin kokusundan ve her şeyden temizlenmiş olarak tertemiz çıkacaktır. Sonra yeryüzüne meyvelerini ve bereketini çıkar denilecek ve her taraf bereketlerle ve meyvelerle dolacak. O derece ki bir nar, bir topluluk tarafından ancak yenebilecek ve nar kabuklarıyla insanlar, şemsiye gibi gölgeleneceklerdir. Süt bereketlenecek kalabalık guruplar, yeni doğmuş bir deve yavrusunun etiyle yetineceklerdir. Bir kabile yeni doğmuş bir sığırla yetinecektir. Bir oymak da yeni doğmuş bir davarla geçinebilecektir. Onlar bu durumda yaşayıp giderken, Allah bir rüzgar gönderecek. Bu rüzgar, tüm müminlerin ruhunu alıp götürecektir. Geri kalan insanlar, eşeklerin çiftleşmesi gibi ulu orta her yerde çiftleşecekler ve (fiili) kıyamet onların üzerine kopacaktır."
Sahih-i Müslim, C.8, H.no: 110/2973, s.478; Tirmizi(A. Parlayan), C2, H.no: 2240, s.227