Nerden başlıyacagimi bilmiyorum. Benim annem ben ve kardeşimi 5 yaşında iken terk etti sonra 1 yıl babaannem ve halam amcam bize baktı sonra babam evlendi. Kadın çok iyi bi insan ama beni sevemedi cunki ben farkındaydım onun annem olmadığından. Ama kardeşim onu annem zannediyordu o daha küçüktü. Sonra yıllar geçti biz büyüdük genç kız olduk okula bi kadın geldi yanıma yaklaştı ve dedi ki ben senin annenim. Sarıldı ağladı. Affet dedi. Bisey diyemedim. Sarildim. Ama annesiz onsuz büyüdük ama kardeşim 1 gram annesizlik hissetmedi üvey annem onu kendi evladından daha çok seviyordu. Oz annem ortaya çıkınca üvey annem benden daha çok nefret etti ve benim piskolojim çok bozuldu. Hep ölmek istiyordum. Durmadan bana anneni sen çıkardın ortaya diyip fiziksel ruhsal şiddet uyguladı. Ben bi bosluktaydim. Ne olacağını bilmiyorum. Sonra babam açıklama yapti dedi anlaşamadık her gün kavga dövüş sizi bırakıp gitti. Tamam dedim. 1 2 defa görüşürdü annemle ama üvey annem çok sıkıntı verdi bize sonra evde duramaz hale geldim. Babam bizi okuldan aldı. Oz annem bizi kaçıracağını düşünerek. Çok saçma! . Okula gitmedik. Aylarca bu surede evde 1 yil kaldik ve namaza kurana basladim. Allahla yakinlastim. sonra gizlice acik öğretime baş vurduk okuduk sonra babam yavaş yavaş yumuşar oldu. Sonra biriyle tanıştım. Çok iyiydi şeyh torunuydu kendisi ve deniz astsubayı idi. Onu ilk önce rüyamda gördüm. Sonra bizzat karşimda gördüm. 3 ay konuştuk. Konuşmanın sonunda bana niyetinin ciddi olduğunu evlenmek istediğini söyledi. Bende tamam dedim. Üvey anneme söyledim. Hemen babama söyledi o çok istiyordu gitmemi. Ama babam ici hep bendeydi. Babam tanışalım eve gelsinler dedi. Tanıştılar ki herşey çok guzledi bi anda eşim. İşınden ihraç oldu. Ailem istemedi. Ben seviyordum. Amcamlar halamlar karşı çıktı. Eşimin ailesi zorladı iyi kötü evlendik. Ama bilezikler falan hep emanet alınmış. Imam nikahında 6 adana burmasi üzerine mehirimdi. Evledik herşey cok güzeldi Allah'ın bi lutfuydu eşim bana. Kaynanam iyidi ama eltim 7 yıldır evli ve çocuk hasreti çekiyordu Evliliğimizin 1. Ayı dolduktan sonra hamile oldugumu ogrendim. Kaynanam ağladı mutluluktan içli köfte dağıtti valla. Hep annesiz büyümüşüm diye bana bi alttan alıyordu eltim çok sert bi insandı durmadan laf ediyor herşey söylüyordu. Kavga dövüşü çok seviyordu. Eşim işinden ihraç olmasa evin üstüne gelin gelmezdim. Ama gene de eşimin ailesi iyiydi şeyh vardı evde baya yaşlıydı. Kaynanam altını temizliyor yediriyor bi gün ben şeyh dedeye yemeğini verdim. Cunki felcliydi. Eltim çocuk için tedavi oldu ve karnım burnumda ona baktım yemeğini götürdüm getirdim o kadar iş yapıyordum ki sancidan gizlice odamda 5 dk uzanıp tekrar ise koyuluyordum. Dede için eve gelen çoktu gerçekten erkek kadın çok insan geliyordu. Eltim hamile kaldi düşürdü tekrar hamile kaldi düşürdü. Doktor vücudunun çocuk kabul etmedigini söylüyordu kaynanam o kadar çok üzerine titriyordu ki onun oğlumla gelinimin bi farkı yok diyo durmadan. Ve eltim de bi o kadar ona kötü gaddar ve kayinlarima da kötü davraniyor. Ağrımdan erken doğum yaptım. Bebeğim dünyaya geldi. Onun öncesinde eltim bebek alışverişine geldi orda rezil etti beni ağlaya ağlaya eve geldim. Çocuğum doğdu akrabalardan biri geldi ve bana dedi ki millet sasirdi sen çocuk doğurunca dikkatli ol dedi. Eşimin evi bi aile apartmanı ve 3 gelin daha var onlarında çocukları yok. Ve herkesin gözü üstündeydi kızım doğduktan sonra gorenler bizim ailede böyle bi kız yok dediler ne olduysa o zaman oldi kızımı hastanelerden toplayamadım. Kaynanamın umrunda değildim cunki eltime ilgilenmekten beni torununu yok sayiyordu. Kışın soğuğunda kızımın altına koyacak battaniye yoktu. Sutum yoktu sarılık oldu kızım. Yatış verdi doktor kaynanam bırakmadı. Eve geldim eşim eczaneden pompa aldı sütümü sağdım verdim ve mama ver dedi doktor aylar geçti baktım eltim diyor uffff bebek kokusu üfff bok kokusu sustum tekrar tedavi oldu ve hamile kaldi 2 aylık oldu bi baktım yan odada kaynanamı dolduruyo bana karşı artık dayanamadım bağırdım kavga ettim kaynanam beni susturmaya çalışıyo kocam kayin peder ben çıldırmıştım adeta. Sonra kızımı hastaneye götürdüm. Sonucu daha doktor bize açıklamadı ben başka arkadaşım baş bekime gösterdi kafasında su toplanmış gibi dedi oturdum kızıma ağladım. Sonra bi baktım çığlık sesi eltim bağırıyor kaynanama evime gelmee diye (eltim bi üstümüzde yeme içme bir diye aşağı geliyor) kaynnaam hüngür hüngür ağlıyor kocamda ağlıyor ne oldu dedim bebeğini kaybetmiş. Meğer 1 haftadır kalbi durmuş. Kaynnaan beni suçladı. Hala aramız kötü. Hala eltimin peşinde dört dönüyor. Oda onun ağzına sıçıyor afedersiniz. Şimdi de bi ziyarete bi hocaya gitmeyi düşünüyorlar. Bana kalırsa bu ev uğursuz. Yukardaki gelin evini taşıdı ve hamile olduğunu öğrendi. 7 yıl sonra. Eşime diyorum gel gidelim. Diyo param yok nasi gidelim. Büyük kaynım daha fazla para kazanıyor gerçekten yediğim onumde yemegidim arkamda. Ama huzur yok. 10 gün oldu eltimle konuşmuyoruz rahatım bana karışmıyor sataşmıyor. Kapı çaldı açtım. Eşimin mahkemesi aralık da imiş. Kaynanam beni çağırdı dedi makheme olumlu sonuçlanırsa oğlumla ayrı eve çıkın gidin dedi. Dedim belli değil ki. Ama içimde de müthiş bir his sanki eşim işine doncek diyor. Eşime annesinin böyle söylediğini söyledim. Bana o zaman ki durum ne olur bilmiyoruz sabırlı ol dedi. Ben durmadan intihar etmeyi düşünüyorum. Sonra diyorum yapma bahar küçük bir kizin var annesizlik zor oda tatmasın. Sonra duruluyorum. Yazmasam buraya ölecektim. Bana bi yol gösterin çok daraldım. Her gün ağlıyorum. Rabbim Aklıma mukayet olsun bana yardım etsin